De extreme methodes van F1-coureurs om kilo’s te verliezen en races te winnen

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De extreme methodes van F1-coureurs om kilo’s te verliezen en races te winnen

In de Formule 1 kan een half kilootje net die laatste tienden van een seconde schelen.

Het is dus essentieel dat de wagens zo licht mogelijk zijn. Helaas maken alle technologische innovaties die de auto’s sneller maken de wagens ook zwaarder. Oplossing: de coureurs moeten kilo’s kwijt.

In andere sporten hoor je hier vaker over. MMA-vechters die hun gewicht niet halen, of judoka’s die extreme middelen gebruiken om hun gewichtsklasse te halen – het slikken van laxeermiddelen bijvoorbeeld. Maar ook in de autosport zijn mensen obsessief bezig met hun gewicht.

Advertentie

Wanneer een nieuwe motor een paar kilo zwaarder is dan de vorige, wordt aan coureurs namelijk simpelweg gevraagd eventjes wat kilo’s af te vallen. De coureurs zijn al geen vetzakken, maar zelfs Nico Hülkenberg – 1 meter 84 en 74 kilo – werd gevraagd om eventjes twee kilo van zijn dikke reet af te sporten. Adrian Sutil heeft zelfs eens toegegeven dat hij twee dagen niets at omdat hij bang was te zwaar te zijn. Begin dit jaar werd het minimumgewicht van de auto en bestuurder weer wat verhoogd, maar nog altijd draait de sport voor een groot deel om gewichtsbesparing.

Om een beter beeld te krijgen van de manier waarop Formule 1-coureurs met hun gewicht knokken spraken we met Giedo van der Garde, oud-Formule 1-racer voor onder andere Caterham, over het strenge afvalregime in de Formule 1 en hoe je uitgemergeld nog tegen g-krachten kunt vechten.

VICE Sports: Ha Giedo, heb jij wel eens flink op dieet gemoeten omdat je auto zwaarder werd?
Giedo van der Garde: Zeker. Hoe meer vleugeltjes, metertjes en andere dingen er op de auto komen, hoe zwaarder hij wordt. Toen ik in 2013 Formule 1 reed voor Caterham moest ik er ook aan geloven. De auto kreeg een nieuw pitch-systeem – een technisch snufje dat er voor zorgt dat de achterkant van de auto niet omhoog komt bij het remmen – en dat zorgde voor 10 kilo extra gewicht. Met mijn 1 meter 83 en 75 kilo met helm op zat ik al aan het gewichtslimiet, dus moest er in twee weken tijd vier kilo af. Het lukte me uiteindelijk om af te slanken naar 72 kilo met helm, dat was eigenlijk nog vijf kilo te zwaar, en in de Formule 1 staat 5 kilo gelijk aan 0,15 seconden vertraging per ronde. Klinkt als niets, maar het kan makkelijk het verschil betekenen tussen winst en verlies.

Advertentie

Hoe krijg je die kilo’s er in zo’n korte tijd af?
Gewoon diëten. Heel hard trainen en heel gezond eten. Rijst, pasta en brood zijn uit den boze, maar fruit en eiwitten kunnen wel. Je moet toch kunnen blijven trainen. Daarnaast ga je naar speciale sauna’s om zoveel mogelijk gewicht uit te zweten.

Hoe ziet je trainingsschema er dan uit?
Ik sta om 07:30 op om te ontbijten en sta om 09:30 in de sportschool voor twee uur cardio. Vervolgens ga ik thuis lunchen en doe ik een klein dutje. Daarna terug naar de sportschool voor twee uur krachttraining. Dat doe je zes dagen per week. Daarnaast heb je natuurlijk je training in de auto, maar dat gebeurt niet vaak. De FIA heeft een regel opgesteld dat er buiten het seizoen maar acht testdagen in de auto’s mogen zijn en binnen het seizoen twee. Dat zorgt er voor dat rijke teams met een eigen circuit geen oneerlijk voordeel krijgen ten opzichte van de teams die dat niet hebben.

Word je tijdens het afvallen begeleid?
Ja, ik heb een fysiotherapeut uit Valencia en een diëtiste uit Barcelona. Zij regelt ook het dieet van de spelers van FC Barcelona. Zij zorgen ervoor dat ik gezond eet, de juiste oefeningen doe en gezond blijf. Maar ze letten er ook op dat je niet doorslaat in het afvallen. Als je te mager wordt is dat gevaarlijk en zorgen ze ervoor dat je weer wat zwaarder wordt.

Kun je nog wel goed presteren, als je zo enorm aan het afvallen bent?
Het kan je zeker slopen. Ik heb het meegemaakt tijdens een rit in Boedapest. Dat is een zwaar circuit en het was toen ook nog eens 37 graden, met een racepak aan is dat niet te doen. Op dat moment was mijn vetpercentage nog geen zes procent en woog ik naakt 68 kilo. Gedurende de race verloor ik nog eens twee kilo aan vocht waardoor ik me de laatste vijf ronden enorm slap begon te voelen. Je lichaam mist bepaalde reserves waar het normaal op kan terugvallen en daardoor hou je die enorme inspanning niet vol. Toen ik finishte kwam ik amper mijn auto uit en kon ik niet meer praten. Ik moest echt mijn best doen om niet flauw te vallen. Je kon mijn ribben letterlijk tellen. Toen heb ik tegen mijn team gezegd dat dit gewicht niet gezond voor me was en ben ik twee kilo aangekomen.

Advertentie

Kan je in zo’n hete auto eigenlijk gewoon drinken?
Ja, in de auto zit een camelbag, dat is een zak met 500 milliliter vocht. Tijdens het rijden kan je door middel van een knopje op het stuur wat van die vloeistof in je mond laten spuiten. Tijdens een race heb je namelijk geen tijd om aan een rietje te gaan zuigen, want voor je iets in je mond hebt, moet je alweer in de ankers voor de volgende bocht. Daarom kan je ook niets eten, je hebt al je concentratie nodig voor de race. Probeer met 300 kilometer per uur maar eens een banaantje te eten.

Maar je eet wel voor de race?
Voor de race zorg je dat je goed eet, ja. Bij mij was dat standaard bruine rijst met groene groenten en een stukje kip of witvis. Je lichaam heeft ook de juiste brandstof nodig. Ook drink je zo’n 2,5 liter water.

In Singapore is mijn camelbag trouwens kapot gegaan. Het knopje werkte niet, dus moest ik het die race, wat de zwaarste van het seizoen is, zonder drinken doen. Je hebt een gemiddelde hartslag van 156, het is bloedheet en de luchtvochtigheid zit op 85 procent. Dan heb je wel dorst. Ik dacht: fuck it, en heb die race gewoon uitgereden. Na de finish merkte ik pas hoe ik was uitgedroogd. Ik heb meteen een paar blikjes cola achterover gegoten en een pet en zonnebril opgezet om te verhullen hoe fucked up ik me voelde. Maar ik had ook een wereldrace gereden, dus ik ben toch een paar biertjes gaan drinken. Na twee glazen lag ik onder de tafel. Ik heb overigens geluk gehad, want sommige rijders eindigen uitgedroogd in het ziekenhuis aan het infuus.

Advertentie

Kapot of niet, een half litertje drinken is sowieso niet echt veel.
Tijdens de zware rondes zoals Singapore en Boedapest heb je die camelbag echt heel hard nodig, dan drink je alles op. Maar bij de lichtere races als Spa-Francorchamps neem je het ding niet mee. Dat scheelt weer een halve kilo.

Je bent dus echt obsessief met gewicht bezig. Is er eigenlijk een weegmoment, net als bij vechtsporten?
Voor de race worden de rijders en de auto’s apart van elkaar gewogen. Het totale gewicht moet voldoen aan een minimum. Een Felipe Massa heeft met zijn 55 kilo een enorm voordeel op Hulkenberg, die 78 kilo weegt. Daarom moet Massa extra gewicht aan zijn auto toevoegen, om het wat eerlijker te maken. Uiteindelijk is licht zijn toch een voordeel, want je kan het gewicht dat je toevoegt zelf over de auto verdelen.

Word je van dat obsessieve bezig zijn met gewicht niet helemaal gek?
Nee, dat valt reuze mee. Veel sporten en gezond eten zorgen er niet alleen dat je fysiek gezond bent, maar mentaal word je er ook sterker van. Op een frikandel speciaal kan je simpelweg niet presteren. Maar soms is er ook ruimte om te genieten van een biertje of iets anders. Je moet jezelf ook kunnen ontlasten. Bij mij gaat dat het beste met een bolletje ijs met een toef slagroom.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.