De Japanse tuinarchitecten die via het Nederlandse amateurvoetbal prof willen worden

Onze profcompetities worden vaak gebruikt als opstap naar de Europese top. Maar niet alleen het betaald voetbal trekt voetballers uit verre oorden. In het Gelderse Beekbergen wonen twee Japanse jongens die de top willen bereiken via het Nederlandse amateurvoetbal, hoe onwaarschijnlijk dat ook is.

Akihiro Takasawa (25) speelde afgelopen seizoen bij TEC Tiel in de Tweede Divisie en Kengo Ishikawa (23) speelde bij AGOVV in de tweede klasse. Akihiro voetbalt hier al drie jaar, terwijl Kengo net zijn eerste seizoen achter de rug heeft. Ze voetbalden samen in Japan en waren allebei 22 toen ze naar Nederland vertrokken om hun droom na te jagen. Dat is nogal laat voor een voetballer. Daarom was ik benieuwd naar hun verhaal.

Ik zocht de twee jongens op in een Apeldoornse sportschool waar ze regelmatig komen. Akihiro woont hier al wat langer en spreekt een aardig woordje Nederlands. Hij was zeven jaar geleden al eens in Nederland om mee te trainen met de B1 van Vitesse. “Mijn trainer op mijn middelbare school kende Masato Hayashi. Dat is een oud-jeugdtrainer van Vitesse. Ik ging met hem eten en toen heb ik geregeld dat ik een paar weken mee mocht trainen bij de jeugd,” legt hij uit. Akihiro kocht zelf een ticket en vertrok naar Nederland. “Ik ging voor het eerst naar het buitenland en zat bij aankomst op Schiphol urenlang vast bij de immigratiedienst. Ik sprak geen woord Nederlands of Engels en kon niet uitleggen wat ik hier kwam doen,” vertelt hij. Uiteindelijk werd Vitesse-jeugdtrainer Leo van de Kraats gebeld. Hij begeleidde Akihiro tijdens de stageperiode en kon vertellen waarom Akihiro in Nederland was beland. Hierdoor kon de linksback aan zijn stage beginnen. Hij verbleef in een hotel in Apeldoorn, maar keerde na een paar weken terug naar Japan omdat hij niet goed genoeg werd bevonden voor een contract. “Ik wilde graag nog een keer terug naar Nederland, want ik hou van de voetbalcultuur hier,” zegt Akihiro. Hij studeerde aan de Universiteit van Tokio en maakte eerst zijn vierjarige opleiding als tuinarchitect af. In de tussentijd probeerde hij een beetje Engels en Nederlands te leren. “Ik heb veel boeken over Johan Cruijff en het Nederlandse voetbal gelezen,” zegt hij.

Na zijn studie komt de Japanner vol goede moed naar Nederland, terwijl hij weet dat hij in het amateurvoetbal moet beginnen. Hij traint een tijdje bij amateurclubs WHC en CSV Apeldoorn mee, maar vindt pas een club in Tiel. Trainer Gery Vink haalt hem na een training bij de selectie van TEC. In zijn tijd bij Tiel promoveert hij van de Hoofdklasse naar de Topklasse en belandt zelfs in de Tweede Divisie. “Mijn ouders zijn daar ook erg blij mee. In de Tweede Divisie kom je soms op televisie. Ik stuur altijd foto’s en youtubefilmpjes naar ze,” zegt Akihiro. In de tussentijd kwam Kengo al eens naar Nederland. “Ik trainde vier jaar geleden mee met Akihiro bij TEC, maar maakte ook eerst mijn opleiding als tuinarchitect af aan de Universiteit van Tokio,” vertelt hij. Toen hij afgelopen seizoen op eigen houtje naar Nederland kwam, sloot hij aan bij TEC. Hij kwam terecht op een kamertje zonder televisie en maakte geen minuut bij de club.

Na een paar maanden vertrok hij bij TEC, trok in bij Akihiro in Beekbergen en vond in de winterstop een plek bij het Apeldoornse AGOVV. “Ik vind de manier van voetballen hier heel anders dan in Japan en dat was in het begin toch wel even wennen,” legt Kengo uit. Tot nu toe hebben ze zich nog niet in de aandacht gespeeld van de profclubs. “Ik ben nog weleens bij Vitesse geweest. Ik fungeerde als tolk voor de Japanse verdediger Kosuke Ota. Assistent-trainer Jon Dahl Tomasson vertelde aan de hand van wedstrijdbeelden wat Ota beter kon doen en ik vertaalde dat voor hem,” vertelt Akihiro.

“Natuurlijk wil ik nog profvoetballer worden, maar ik ben al 25 en denk dat de Tweede Divisie mijn plafond is. Ik snap nu wel dat het moeilijk wordt,” zegt Akihiro. Bovendien vertrekt hij bij TEC en gaat in de eerste klasse voetballen bij Bennekom. Toch blijft hij nog wel een paar jaar in Nederland wonen en voetballen. “Ik wil nog veel vrije tijd hebben. In Japan werkt iedereen ontzettend veel en hard. In Nederland wil iedereen meer chillen.”

De jongens verdienen nu natuurlijk niet genoeg om van het voetbal te leven. Akihiro werd in zijn eerste half jaar financieel ondersteund door zijn ouders, maar zorgt nu zelf voor de centen. Hij werkt 38 uur per week in een magazijn en noemt dat een deeltijdbaan. Kengo werkt nog niet, maar is wel van plan om een baantje te zoeken. Het lijkt ze niet uit te maken dat ze hun universitaire opleiding op deze manier niet benutten.

Kengo en Akihiro doen veel samen. Ze rennen samen in het bos of zoeken een Japans restaurant op in de stad. Verder sporten ze in dezelfde sportschool. Hier komen ze veel voetballers van andere lokale amateurclubs tegen, maar dikke vrienden hebben ze hier niet. Of ze hun vrienden en familie in Japan niet missen? “Ja, dat wel een beetje,” zegt Akihiro. “Maar ik wilde gewoon altijd al profvoetballer worden en droomde ervan om dat in het buitenland te proberen. Mijn ouders steunden me ook in mijn keuze en mijn vriendin is gelukkig nog twee keer langs geweest.”

Bovendien hebben ze geen spijt van hun reis naar Nederland. “Het is altijd mijn ambitie geweest om profvoetballer te worden. En je leert een buitenlandse taal en cultuur kennen,” zegt Kengo. “We hebben allebei ook gewoon een diploma gehaald, dus kunnen we ook weer werk zoeken in Japan,” vult Akihiro aan. Met zijn overstap naar een lager niveau heeft Akihiro zich er wel bij neergelegd dat een profcarrière er niet meer inzit. Terwijl Akihiro een stapje omlaag doet, gaat Kengo een paar niveaus hoger spelen. Hij verruilt AGOVV voor DVS uit Ermelo. Die spelen in de Derde Divisie. Kengo hoopt nog vurig op een doorbraak als profvoetballer en verlengt volgend jaar zijn visum. “Maar als een loopbaan als speler er niet inzit wil ik graag voetbaltrainer worden,” vertelt Kengo. Als de Japanse jongens niet naar Nederland vertrokken, werkten ze nu waarschijnlijk in Tokio als tuinarchitect. Dan stond hun leven in het teken van werken, werken en nog eens werken. Ze hebben hun sociale leven en relatief succesvolle toekomst in Japan laten schieten om aan een ogenschijnlijk onmogelijke missie te beginnen in Nederland. Ze ontsnappen voorlopig nog even aan het werkende leven in Japan en lijken er vrede mee te hebben dat dit geen profcarrière oplevert.

Dit is een verhaal uit De Vierde Helft , een serie van VICE Sports over amateurvoetbal in Nederland. Zie hier alle verhalen uit deze serie.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.