De mensen en honden van de Iditarod race

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De mensen en honden van de Iditarod race

Honden zijn sporters, en de Iditarod is de moeder aller hondenraces.

Dit jaar begonnen er meer sleeën aan de race dan de afgelopen tien jaar. 83 teams verlieten het plaatsje Anchorage op 6 maart, en 71 teams kwamen iets meer dan een week later over de finish. Dallas Seavey won de race dit jaar opnieuw. Hij ging op 14 maart de finish over in Nome, vlak voor middernacht. Seavey heeft vier van de laatste vijf races gewonnen. Hij had dit keer een voorsprong van 45 minuten op de nummer twee: zijn vader Mitch, die de race in 2004 en 2013 won.

Advertentie

Warme winters en een tekort aan sneeuw hebben de race de laatste jaren geteisterd. Hoewel de winter in Alaska dit jaar warmer was dan gemiddeld, lag er genoeg sneeuw. Dat betekende dat de sleeën barre tochten over dorre grond werd bespaard. Voor de valse start in Anchorage (de echte start vindt een paar dagen later plaats in Willow) moesten vrachtwagens alsnog 350 kubieke meter sneeuw uit Fairbank overbrengen om de straten van de stad te bedekken.

Fotograaf Travis Gillet was bij de start van de race in Willow en de finish in Nome. “De Iditarod is een lange, zware, indrukwekkende, chaotische, fraaie en verbijsterende race,” zegt Gillet. “De mensen die ervoor kiezen om mee te doen, hebben een hardheid die ik zelden heb gezien. Zo taai zie je een mens zelden. Ze maken grappen terwijl ze hun gescheurde nagels superlijmen, en hun lichamen beetje bij beetje bevriezen. Dezelfde hardheid wordt weerspiegeld door het weelderige landschap van Alaska.”

De honden staan klaar voor de start in Willow. Hoewel er verse sneeuw viel vlak voor de start, kenmerkte warm weer de eerste dagen van de race.

Musher Elliot Anderson steekt het ijs van de Beringzee over, richting het White Mountain-checkpoint.

Elliot Anderson heeft een hondenkennel in Houston, Alaska. Anderson eindigde op de 62ste plaats. Hij deed voor de tweede keer mee.

Andersons hond Koyuk (vernoemd naar een checkpoint van de Iditarod) bij zijn kennel. De belangrijkste eigenschappen van een sleehond zijn atletisch- en uithoudingsvermogen.

Advertentie

Stormin’ Norman, nog een van Andersons honden, een paar dagen voor de start van de race.

Roger Thompson in zijn garage voor sneeuwmachines in Nome.

Lance Mackey, viervoudig Iditarod winnaar, bij de start van de race in Willow. Mackey deed om medische reden niet mee aan de race van dit jaar.

Twee honden uit het team van Kristin Bacon rusten uit bij het Unalakleet-checkpoint, een dorp met een populatie van 882, bekend als de toegang tot de Beringzee tijdens de race.

Billy Snodgrass bij de start van de Iditarod. Hij viel dit jaar uit.

Tom Ellana is eigenaar van het Safety Roadhouse in Nuuk, waar het laatste checkpoint van de Iditarod staat voor de finish in Nome. Het Safety Roadhouse is ook een bar, en is alleen open tijdens de Iditarod en een maand in de zomer.

Musher Martin Buser zwaait naar de camera terwijl zijn team snelt richting Safety checkpoint, het laatste checkpoint van de race.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.