Foto van elftal
Foto door Mexicaans elftal 

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De Mexicaanse club die voetbalt tegen homofobie heeft nog een lange weg te gaan

Als je ooit een wedstrijd van een Mexicaanse elftal hebt bezocht – of zelfs alleen maar op televisie hebt gezien – kan het supportersliedje je niet zijn ontgaan.

Op het moment dat de keeper van de tegenstander de bal neerlegt voor een doeltrap en zijn aanloop neemt, begint het publiek steeds harder te schreeuwen. Dat eindigt in een hoogtepunt op het moment dat de de doelman de bal trapt. ‘ Putooooo!’ wordt er dan gescandeerd vanaf de tribunes. Puto is een ander woord voor mannelijke hoer, en is naast homofobe teksten regelmatig te horen op de tribunes. Deze supporterstraditie maakt pijnlijk duidelijk waarom Zorros Club de Futbol Gaybestaat. In een land waar homofobie nog steeds nadrukkelijk aanwezig is in de maatschappij, creëert het homo-elftal niet alleen een veilige plek voor de spelers, maar ook een tegengeluid tegen stokoude vooroordelen en als politiek statement. “In Mexico hebben we een groot probleem,” zegt oprichter Nicolas Pineda. “Ik denk dat het niet goed gaat met de acceptatie van homoseksualiteit in Mexico. FIFA legde de Mexicaanse voetbalbond laatst een straf op vanwege homo-onvriendelijke spreekkoren tijdens wedstrijden. De bond accepteerde de straf niet, en vond dat de spreekkoren ‘normaal’ waren in Mexico. Natuurlijk is dat niet zo,” vertelt Pineda. “We kunnen moeilijk stappen maken als de bond niet eens accepteert dat er een probleem is.” Het puto-spreekkoor wordt al jarenlang beschermd op basis van onbegrijpelijke redenen. Een hoop supporters, voetballers en zelfs coaches denken dat het spreekkoor niet als beledigend wordt ervaren, omdat het simpelweg een gewoonte is in het Mexicaanse voetbal. De gedachte is dus dat het niet kwetsend kan zijn als veel mensen het doen.

Advertentie

In deze oubollige sportcultuur proberen de Zorros een verschil te maken. De club ontstond uit het team Tri Gay, het nationale elftal voor homoseksuelen in Mexico. Dit team deed mee met de wereldkampioenschappen van de internationale voetbalbond voor homoseksuelen. Op dit moment hebben de Zorros drie teams, die 7-tegen-7 spelen. Het team is actief in een competitie die volledig bestaat uit homoseksuele spelers. Een gewone competitie zou vooralsnog te veel problemen opleveren.

De Zorros maakten begin juni hun internationale debuut tijdens een toernooi in Miami. Het team bestaat voornamelijk uit arme studenten, dus om de reis te bekostigen waren ze afhankelijk van donaties. Het streefbedrag van duizend dollar werd binnen een mum van tijd gehaald. Maar sommige spelers kregen geen visum. Hierdoor heeft het team vier vervangers moeten vinden. Maar de meeste mensen die doneerden kwamen niet uit Mexico. “Dat voelt niet goed,” zegt Pineda. Het overgrote deel van het geld kwam uit de Verenigde Staten. Er was ook een Amerikaans team uit Florida dat water en andere benodigdheden wilde leveren. Dat zijn hartverwarmende gebaren, maar het laat ook zien dat de Zorros nog een lange weg te gaan hebben in Mexico om hun doel te behalen. Homofobische incidenten hebben de Zorros niet meer, omdat ze nu dus alleen tegen homoseksuelen spelen. Daarvoor hadden ze genoeg problemen. “We speelden twee jaar geleden nog tegen een team heteroseksuele voetballers die ons continu beledigden,” zegt Pineda. “Het is overdreven machogedrag. We worden lastiggevallen door landgenoten op social media. Dat gedrag zie je niet alleen in het voetbal, maar in alle sporten.”

Advertentie

Toen de Mexicaanse media het team oppikten veranderden de social media-accounts van de leden soms in een slagveld aan haatreacties. Velen kregen te maken met homofobische reacties en daardoor voelt het team voelt zich nog niet genoeg op gemak om mee te doen aan een reguliere competitie. “Ik wil me eigenlijk helemaal niet afscheiden van die omgeving,” zegt de 28-jarige Rod. “Maar op dit moment is dit de beste oplossing. Als homofobie verdwijnt, hoeven we niet verdeeld te worden in verschillende competities.” De Zorros krijgen te maken met diepgewortelde vooroordelen. “Sommige sporters geloven zelfs dat alleen heteroseksuelen horen te sporten. Ze zien LHBT’ers als minderwaardige mensen die niet in staat zijn om te sporten,” zegt verdediger Alonso. “Er was eens een coach die naar ons schreeuwde dat de sport alleen voor mannen was en daarmee bedoelde hij niet ons,” voegt Freddy toe.

Het elftal dient vooral als ondersteuning voor de leden. “Het draait vooral om vriendschap,” zegt Pineda. “We willen niet alleen een team zijn, maar ook een familie en een groep met waarden.” De leeftijd varieert van 17 tot 38 en de leden hebben verschillende achtergronden. Iedereen kan meedoen in één van de drie teams. En dat geldt ook voor spelers die nog niet uit de kast zijn gekomen. Als ze bang zijn dat hun omgeving erachter komt dat ze in een elftal voor homoseksuelen spelen, zullen we hun namen en foto’s niet publiceren op internet.” “Het is niet alleen ons doel om homo-acceptatie in de Mexicaanse gemeenschap te realiseren. Het team kan spelers ook helpen om zichzelf te accepteren,” zegt Pineda. “Dit team zorgt voor vriendschap en een veilige omgeving. Bij ons voelt iedereen zich op zijn gemak.”

Advertentie

Maar op het veld hebben de Zorros ook grote ambities. Ze willen zoveel mogelijk succes boeken op het internationale podium, want dat brengt publiciteit met zich mee. En die publiciteit kan homoseksualiteit normaliseren in een land waar homofobische spreekkoren de norm zijn. “Succes zal heel goed zijn voor de gemeenschap,” zegt Pineda.

Mexico maakt langzamerhand wel een ontwikkeling door in de acceptatie van homoseksualiteit. “Ik denk dat het land al opener is geworden de laatste tijd,” zegt Alfonso. “Machogedrag moet veranderen in onze huidige samenleving.”

“We willen laten zien dat seksualiteit niets te maken heeft met je voetbalkwaliteiten,” zegt middenvelder Sixto Mitre. “Het is ons doel om de homogemeenschap genoeg vertrouwen te geven om te gaan sporten,” sluit Sixto Mitre af. “Homoseksualiteit is niet een of andere straf van God. We zijn gewoon mensen en we kunnen voetballen. Tegen iedereen,” zegt de 20-jarige Ivan.

De Zorros willen niet winnen om het winnen. De Zorros willen de mensen in hun land ervan overtuigen dat iedereen voetbalwedstrijden kan winnen. “Ik vind het team belangrijk, omdat we niet alleen voor het resultaat op het scorebord spelen. We spelen voor de jonge mensen die zichzelf willen zijn in dit land,” zegt de 29-jarige Neth. “En zichtbaarheid helpt ons om bewustzijn te creëren.”

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.