De opkomst en ondergang van de extreemrechtste ultras van Barcelona

De supporters van Barcelona worden vaak afgeschilderd als theaterpubliek. Tegenwoordig vind je steeds minder Catalanen in Camp Nou. Er zitten vooral Duitse, Franse en Aziatische toeristen op de stoeltjes van het immense stadion doodstil naar de wedstrijd te kijken. Het zou soms wel lekker zijn als er wat meer sfeer in het stadion hangt. Fanatieke, uitbundige supporters kom je er nauwelijks tegen – laat staan dat je er ultras hoort.

Toch is er een groep Barça-fans die wordt gezien als een van de gevaarlijkste ultra-groepen van Spanje. Het extreemrechtse Boixos Nois heeft laatste jaren flink wat tegengas gekregen, maar af en toe schieten ze nog uit hun slof. Ze hebben nooit bekend gestaan om hun tifo’s, maar vooral om hun gewelddadige cultuur.

De groep werd in 1981 opgericht. In eerste instantie bestonden ze uit links-georiënteerde Catalaanse nationalisten, maar dit veranderde al snel. Een groepje skinheads nam de Boixos Nois – Catalaanse voor ‘gestoorde gasten’ – over. Dit was het begin van een extreem-rechts groepje Barcelona-supporters.

Ze kwamen voor de eerste keer in opspraak na het bekende Heizeldrama. Het geweld van voornamelijk Liverpool-supporters zorgde voor 39 doden voorafgaand aan de Europacup-finale tussen Juventus en Liverpool. De voetbalwereld was in rep en roer, maar de Boixos Nois bejubelden dit met een spandoek waarop ‘Gracias Liverpool’ stond. Tegelijkertijd wapperden ze met swastikavlaggen in hun vak achter de goal.

Barcelona verbande de groep naar een minder zichtbaar deel in het stadion. Toch werden ze snel al weer teruggezet in het prominente vak. Hun ledenaantal begon te groeien en ze werden daardoor steeds invloedrijker. Ze hadden voorzitter Josep Lluís Núñez gesteund in zijn verkiezingscampagne en werden daarvoor rijkelijk beloond. Ze kregen niet alleen hun plek in het stadion terug, maar konden rekenen op gratis kaartjes, bus- en treinreizen en een eigen ruimte in de catacomben van het stadion.

Ze beloofden dat ze zich beter zouden gedragen in het stadion, maar daarbuiten mochten ze zelf weten wat ze uitspookten. Dat bleek in 1991. Een supporter van Espanyol werd vermoord door een van de leden van Boixos Nois. De dader werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 26 jaar, maar dat weerhield de groep niet van meer gewelddadige acties. Een paar maanden later werd een travestiet vermoord in Barcelona. Een groepje van zes extreemrechtse jongens, die banden hadden met Boixos Nois, werd daarvoor veroordeeld.

Het meest spraakmakende moment van de Boixos Nois was misschien wel in november 2002. Barcelona speelde tegen het Real Madrid van Luis Figo, die twee jaar daarvoor de gevoelige overstap naar de aartsrivaal had gemaakt. De jongens van Boixos Nois scholden hem de hele wedstrijd verrot en gooiden soms wat aanstekers in zijn richting. Dat zien we natuurlijk wel vaker, maar opeens vloog er vanuit het vak van Boixos Nois ook nog een varkenskop in de richting van Figo.

Dit was een van de laatste wapenfeiten van de groep in het stadion. In 2003 werd Joan Laporta voorzitter en hij verbood de groep de toegang tot het stadion. Hij werd tot in het oneindige uitgemaakt voor ‘kutjood’ en zijn huis werd volgekalkt met dreigende muurschilderingen. Laporta werd zelfs nog een keer aangevallen door twee leden van de groep in 2004, maar de politieke invloed van de groep werd sinds zijn komst wel steeds kleiner.

Tegenwoordig hoor je minder over de Boixos Nois, maar de groep hangt nog als een soort onzichtbare deken over de club. In 2014 werden Franse supporters rondom de wedstrijd tussen Barcelona en Paris Saint-Germain door leden van de groep achtervolgd in de Catalaanse straten. Een Fransman werd daarna met ernstige steekwonden in het ziekenhuis opgenomen.

Ook in het stadion zijn er nog wel eens tekens te zien dat de ultragroep nog niet volledig is verdwenen. De camera valt nog wel eens per ongeluk op een handjevol supporters die voorafgaand aan een wedstrijd de Hitlergroet uitbrengen. Buiten het stadion kwam de groep in 2010 nog in het nieuws, omdat ze drugs hadden gestolen van Colombiaanse en Marokkaanse drugshandelaren. Ze wilden zelf die drugs verpatsen, maar werden opgepakt.

In het stadion zijn de Boixos Nois niet meer zo groot als vroeger. Toch zullen er komend seizoen ongetwijfeld weer leden van de groep in de noordzijde van het stadion zitten. De laatste jaren zijn er weliswaar flinke maatregelen getroffen en is hun politieke invloed verdwenen, maar de Boixos Nois behoren tot het het DNA van Barcelona.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.