Een avond op de tribune met de jongens van Ultras Eindhovia

Er staan zes fluitjes op tafel en de tongval is Brabants. We zijn in ‘t Bambierke, de stamkroeg van Ultras Eindhovia. Maikel Bartels en Tim van Poppel zijn aan het woord. Zij richtten de groep op in 2012, omdat ze vonden dat het wel wat fanatieker kon bij FC Eindhoven. Sindsdien heeft Ultras Eindhovia allerlei sfeeracties gemaakt, van doeken over rivaal Helmond Sport, tot een bordjesactie of een carnavalschaos in het uitvak bij Jong Ajax.

De sfeergroep is de afgelopen vijf jaar uitgegroeid tot een begrip in de Jupiler League. Ultras Eindhovia is qua aantallen niet zo groot als bijvoorbeeld de Brigata Tifosi van De Graafschap, maar geliefd door hun creatieve acties en zelfspot. Om achter het verhaal van de groep te komen, sprak VICE Sports rondom de wedstrijd tegen FC Emmen met Maikel, Tim en Job Sturm – een van de voorlopers van de jongere generatie van Ultras Eindhovia.

VICE Sports: Jongens, waarom wilden jullie in ‘t Bambierke afspreken in plaats van in het nieuwe supporterscafé van FC Eindhoven?
Maikel: Tim heeft sinds oktober een stadionverbod, dus hij kan het supporterscafé nog niet in. Tim is een van de oprichters van de groep en moest wel bij dit gesprek zijn.

Oei Tim, wat heb je gedaan?
Tim: We speelden in oktober uit tegen FC Twente in de beker. Een steward zei dat Maikel vuurwerk had afgestoken, dus Maikel werd meteen heel agressief ingerekend door een groep stewards. Maar Maikel had helemaal geen vuurwerk afgestoken, dus ik werd gek. Toen ben ik door een lijn stewards heen gerend, achter Maikel aan. Maikel is achteraf vrijgesproken, omdat hij inderdaad geen vuurwerk had afgestoken. Maar goed, ik ben door die stewards heen gerend, dus ik heb nu een stadionverbod.

Dat klinkt zuur. Hoe voelt het om een stadionverbod te hebben?
Tim: Heel naar. Het supporterscafé in het stadion is ook echt vet geworden, dus ik baal ervan dat ik er niet bij kan zijn. Ik moet nog een maand of vijf wachten.

Waarom hebben jullie Ultras Eindhovia opgericht?
Maikel: Er heerste nog niet echt een spandoekencultuur bij FC Eindhoven. Tim en ik vonden dat dat anders kon. Toen zijn we een beetje gaan knutselen.
Tim: Dat deden we heel provisorisch bij mij in de achtertuin. We hingen spandoeken aan de schutting en gingen dan schilderen. Zo hebben we een half jaartje aangemodderd. Onze eerste echte sfeeractie werd een actie met met zes losse banieren met het ultras-logo, Ultras Eindhovia als tekstdoek, vlaggen eromheen en een paar rookbommen.
Maikel: Dat was 14 september 2012 en wat ons betreft de oprichting van Ultras Eindhovia. Die banieren hebben we in de woonkamer van Tim gemaakt en waren gewoon witte doeken met zwarte letters. Het zag er eigenlijk niet uit, maar toen vonden we het echt vet.

Job, hoe ben jij er later bij gekomen?
Job: Voor de sfeeractie tegen Willem II in 2014, na de huiswerkbegeleiding.

De huiswerkbegeleiding?
Job: Maikel, die mag jij vertellen.
Maikel: Job was nog echt een menneke, een jaar of zestien. Tim en ik waren bezig met een uitgebreidere sfeeractie tegen Willem II. Dat was best veel werk voor ons. We vroegen de nieuwere jongens of ze een keer kwamen helpen. Job wilde wel en zou om drie uur komen. Om half vier was hij er nog niet en om vier uur kwam hij eindelijk aankakken. Toen zei hij met een piepstem: “He, ik ben Job, ik ben wat later, want ik had eerst huiswerkbegeleiding.”
Job: Sindsdien word ik Job van de huiswerkbegeleiding genoemd.

Wat is jullie beste liedje op de tribune?
Tim: Onze grootste klapper is wel Ons Blauw-Wit Bloed Zal Altijd Blijven Stromen. Dat is een van de eerste liedjes die van Ultras Eindhovia is gekomen en wel echt heel bekend is geworden op de tribune.
Maikel: Het is bij ons op de tribune voor sommigen wel moeilijk met teksten onthouden. Teksten van meer dan vier regels zijn vaak al iets teveel. Engelse teksten, dat gaat ook niet allemaal.

Hoe gaat Ons Blauw-Wit Bloed Zal Altijd Blijven Stromen ?
Job: Tim, ga eens zingen.
Tim: Ik heb geen ritmegevoel, dus jullie moeten even helpen.
Maikel (zingend): Mijn Blauwwit bloed zal altijd blijven stromen, deze club blijf ik voor altijd trouw! Ik zal hier heel mijn leven blijven komen, Eindhoven de club waar ik van hou! Jalalalalalala!

Waar maken jullie je doeken nu?
Maikel: Dat is nog altijd wel een probleem.
Tim: De kleine doeken maakten we in het begin bij mij thuis, daarna hebben we een tijdje in een sportschool in Eindhoven kunnen werken, waarvan de uitbater het goed vond. Toen hebben we een tijdje doeken gemaakt in de zwemschool van mijn vader, daar was wat ruimte, maar dat paste snel niet meer.
Job: Toen zijn we via FootballCulture in contact gekomen met Biki90, dat is een fanatieke partycrew uit Eindhoven. Die nemen alles aan om te zuipen en organiseren feesten en delen van festivals. Via hen hadden we antikraak een megagrote loods gekregen. Dat was ideaal, totdat de gemeente die loods besloot te gaan gebruiken voor zoutopslag.

Wat een gedoe.
Tim: We hebben ook nog op de zolder van de speelgoedwinkel van een sponsor van FC Eindhoven gewerkt. Dat was drama, echt een kamertje van twee bij drie. Nu zitten we bij het fietsenhok onder het stadion. Maar de mooiste locatie vond ik nog van ons eerste hijsdoek. Die hebben we op de hoofdtribune gemaakt, midden in de winter. We hebben toen folie over de stoeltjes getrokken en het doek eroverheen gelegd. Het was steenkoud, dus het doek droogde niet. Hebben we elkaar van acht uur ‘s avonds tot zes uur ‘s ochtends afgelost met een pilsje erbij.
Maikel: Tim was bang dat er zwervers onder het doek zouden gaan slapen. Of dat Helmond opeens wist dat we een sfeeractie gingen maken, terwijl we nog nooit een hijsdoek hadden gemaakt. Sloeg nergens op. Maar goed, we hebben dus nog een ruimte nodig.

Wat betekent Helmond Sport voor jullie?
Maikel: De allergrootste rivaal. Het zit vooral in de supportersdingen over en weer, dan leggen ze bij ons bijvoorbeeld potgrond voor de deur die naar poep ruikt. Ze hebben hier ook weleens de middenstip uit het stadion weggehaald.
Tim: Ze halen het bloed onder onze nagels vandaan. Daar groei je mee op op de tribune. Ze lopen in Helmond eigenlijk gewoon een paar jaar achter in alles. Twee jaar geleden kwamen ze hier met een doek waar een spelfout op stond. Dat is typisch Helmond. Dat was in de tijd dat er misschien een asielzoekerscentrum in Helmond zou komen. Op het doek stond: “Liever duizend vluchtelingen in de stad, dan een Blau-wwitte rat.” Het streepje stond verkeerd. Dan sta je gewoon compleet voor lul.
Maikel: Toen hebben hebben wij meteen een doek gemaakt met: “Liever duizend vluchtelingen op bezoek, dan Helmond met een spelfout op het doek.”

Hebben jullie ook zo’n rivaliteit met stadsgenoot PSV?
Maikel: Vroeger was de rivaliteit tussen FC Eindhoven en PSV groter. De oude supporters zien dat nog zo. Mijn vader komt bijvoorbeeld uit 1946 en voelt nog wel die rivaliteit met PSV, omdat hij de succesjaren van FC Eindhoven heeft meegemaakt. Maar nu staat PSV zover van ons af dat dat niet meer opgaat.
Job: Er komen regelmatig supporters van PSV naar FC Eindhoven en van ons naar PSV toe, dus dat is niet echt meer rivaliteit te noemen.
Maikel: Toen we begonnen met Ultras Eindhovia hadden we heel goed contact met Lighttown Madness en zijn we ook een paar keer bij hen langs geweest. We wisten nog nergens van en wilden weten hoe andere sfeergroepen het aanpakten. Zij waren al een jaar of vijf bezig, maakten soms vette dingen en kenden de klappen van de zweep al.

FC Eindhoven heeft een vriendschapsband met Tranmere Rovers. Hoe is die ontstaan?
Job: Keeper John Achterberg ging in 1998 van FC Eindhoven naar Tranmere Rovers en is daar een soort cultheld geworden. Sindsdien kwamen er af en toe supporters van Tranmere naar FC Eindhoven toe als ze een tripje naar Nederland maakten. Vorig jaar maart zijn we met een mannetje of twintig naar Engeland afgereisd. Hebben we een wedstrijdje van Tranmere meegepakt, zijn we gaan stappen in Liverpool. Dat was heel vet.
Tim: Tranmere is na Liverpool en Everton eigenlijk de derde club van Liverpool. Net als wij staan ze dus een beetje in de schaduw van grote clubs uit de buurt. Hun clubkleuren zijn ook hetzelfde en ze spelen op een vergelijkbaar niveau, dus die vriendschap klopt gewoon. Als je daar zegt dat je uit Eindhoven komt en voor Tranmere komt, vinden ze dat prachtig.

Wat vinden jullie ervan dat de beloftenteams in de Jupiler League zitten?
Job: Hou maar op.
Tim: Het is niet dat ik het ze niet gun om in de competitie te spelen, maar het is gewoon niet eerlijk. Het beste voorbeeld was Jong Ajax na de winterstop. Ze moesten tegen Fortuna Sittard, maar misten elf spelers, omdat die met het eerste elftal op trainingskamp waren. En er is ook geen sfeer bij de beloftenteams.
Maikel: Ze nemen geen uitsupporters mee, dus het is ook voor supporters niet interessant. Als je uit moet tegen Jong AZ, moet je naar een of ander sportpark.

Sommige supportersgroepen boycotten die uitwedstrijden, jullie niet. Waarom gaan jullie wel?
Tim: Clubliefde. Of we nou tegen Barcelona of FC Bal op het Dak ‘36 spelen, we gaan.
Job: Het gaat niet om tegen wie je voetbalt, maar om je eigen club supporten. Daar wil je gewoon bij zijn.

Afgelopen seizoen hebben jullie er volgens mij ook echt een feestje van gemaakt tegen Jong Ajax.
Maikel: Zeker. Maar dat lag meer aan ons, dan aan die wedstrijd. Er is daar geen sfeer, dus je moet er je eigen feestje van maken. Volgens mij weet niemand meer wat van die wedstrijd. We hadden voor een volle bus bier meegenomen, terwijl er maar dertig man meegingen. Maar dat bier is er gewoon doorheen gegaan.
Job: Het was op een vrijdag tijdens carnaval, dus de meesten kwamen verkleed in de bus. Maikel was als golfer, Tim had een gek felgeel pak aan en ik was Freek Vonk. Iedereen was half bezopen, dus dan krijg je automatisch een polonaise op de tribune.
Maikel: Op een gegeven moment zette iemand een carnavalsliedje in en vanaf dat moment waren we drie kwartier carnavalsliedjes aan het zingen op het vak.
Tim: De stewards stonden erbij van: what the fuck moeten we hiermee? Vooral die van Ajax. Het was supergezellig. Ruud Swinkels was ook nog jarig, onze keeper, echt een held. Het liefst zou hij hier nog een biertje komen drinken voor de wedstrijd. Hij is heel relaxed, maar echt een topkeeper voor de Jupiler League.

Op welke actie zijn jullie het meest trots?
Tim: De bordjesactie vorig seizoen tegen Helmond was voor mij de mooiste. Puur omdat iedereen altijd zei dat een bordjesactie niet zou werken bij FC Eindhoven. Ik heb vijf jaar lang gezegd dat we het zouden doen. Toen stond ik daar met het doek omhoog en dacht ik: zie je nou wel.
Maikel: We hadden het al heel lang over een bordjesactie, vanaf het begin van Ultras Eindhovia. Onze groepsapp heet ook FC Bordjesactie. Voor Jupiler League-begrippen hebben we vorig seizoen met die bordjesactie tegen Helmond echt een mooie actie neergezet. De ene helft was blauw, de andere wit, met een mooi spandoek ertussen. Van die actie hangt ook een foto van in het nieuwe supportershome.
Job: Ik ben het meest trots op de sfeeractie van vandaag. Dat is de sfeeractie waar ik het meeste werk aan heb gehad. Ik ben betrokken geweest met het ontwerp, de uitvoering, alles. Dit is een beetje de sfeeractie van de nieuwe generatie, waar mijn jongere broertje Mats ook bij zit.
Maikel: Mats is de kroonprins. Hij moet het over een paar jaar allemaal gaan doen. Ik ben nu 29 en minder gaan verven allemaal. Ik ben ook druk, ben gaan trouwen, heb een huis en ga verder. Dus ik ben blij dat de nieuwe generatie al klaarstaat.

Je blijft er wel bij, toch?
Maikel: Tuurlijk. Ik zeg weleens tegen mijn vrouw dat Ultras Eindhovia toch wel een beetje mijn kindje is. Vindt ze niet leuk.

Wat vindt de vrouw van je liefde voor FC Eindhoven?
Maikel: Die gaat altijd mee. We hebben ook trouwfoto’s gemaakt bij FC Eindhoven.
Tim: Dat was echt vet. Die is een keer meegegaan en nooit meer weggeweest.
Maikel: Toen we net twee weken verkering hadden, vroeg ik of ze meeging toen we uit tegen BV Veendam periodekampioen konden worden. Dat was haar eerste wedstrijd. Dat vond ze meteen zo vet, dat ze er nu elke week bij is. Nog vaker dan ik zelfs. Ik moet nog weleens een wedstrijdje missen door mijn werk bij de bakker.

Hoe is jullie relatie met de clubleiding?
Maikel: Die is heel goed. Vanuit het supporterscollectief EindhoFan krijgen we een potje waarvan we onze sfeeracties kunnen betalen. De directie was alleen niet blij toen we in het begin ook nog onze eigen sjaal lieten bedrukken. Die is nog een tijdje verboden geweest. Tim: Maikel had met de Toto 200 euro gewonnen, door in te zetten op gekke IJslandse clubs. Van dat geld heeft hij toen de sjaals voorgeschoten. De club was het er niet mee eens dat we die verkochten in het stadion, maar we deden het toch en de directeur heeft er uiteindelijk zelfs eentje gekocht, want hij vond het keivet.
Maikel: Het mocht eigenlijk niet omdat het clublogo op de sjaals stond en dat logo is van FC Eindhoven. Maar goed, soms moet je dingen gewoon doen. We hadden er vijftig, zijn in de kantine rondgegaan en binnen een half uur waren ze allemaal weg. Iedereen wilde er eentje hebben.

Waarom werd het tijd voor een nieuw supporterscafé?
Maikel: In het oude supportershome zaten vooral veel oude mannen. Die kwamen al jaren bij FC Eindhoven en vragen soms of de muziek wat zachter kan, maar wij willen nog weleens een feestje bouwen. Dat kunnen we doen in het nieuwe supporterscafé.
Job: Supportersgroep Eindhoven 1909 heeft het meeste werk gehad aan het supporterscafé. En René Cremers, onze supporterscoördinator, heeft er heel veel uren in gestoken. Hij heeft zijn eigen schilderbedrijf, dus regelt ook verf en doeken voor ons.
Tim: René krijg wel iets van een vergoeding, maar doet dat in principe onbezoldigd. FC Eindhoven draait op vrijwilligers. Dat is ook bij ons zo. We krijgen die doeken en verf wel, maar wij moeten er wat van maken. Maar dat heb je ervoor over, want het is je club.

Tim, ik vind het vervelend om te zeggen, maar het is volgens mij tijd om naar het stadion te gaan.
Tim: Geen probleem jongens, veel plezier. Als je in het stadion staat, sta je je altijd te ergeren aan het voetbal. Dan denk je: kutdit, klotedat. Maar als je buiten staat en niet naar binnen mag, is dat veel erger. Dat is het meest kutte dat er is.

Dit is een verhaal uit De Twaalfde Man , een serie van VICE Sports over fanatieke supportersgroepen in Nederland.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.