Het elftal dat al twee jaar alles verliest in de kelder van het amateurvoetbal

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Het elftal dat al twee jaar alles verliest in de kelder van het amateurvoetbal

Er is niets beters dan de week afsluiten met een matige pot voetbal in een afgelegen, regenachtig oord met een groep vrienden.
MH
foto's door Milan Haak

Soms win je, soms verlies je. Maar ook al draait de wondere wereld van het amateurvoetbal niet alleen om winnen, is het bijna onvermijdelijk dat je af en toe met de punten in de tas naar huis gaat. Toch is er een elftal dat nog nooit van zo’n overwinning heeft geproefd. Overasseltse Boys 3 is dat elftal.

Het team uit Overasselt, een klein dorp onder de rook van Nijmegen, loopt al twee jaar lang elke week tegen zeperds aan in de absolute kelder van het amateurvoetbal. Bijna iedereen in dit vriendenteam groeide op in het Gelderse dorp. Veel spelers studeren in Nijmegen en wonen daar op kamers, maar komen elke zaterdag bij elkaar om te voetballen. Sinds de oprichting van het team twee jaar geleden is er nog geen punt gepakt, maar toch staan ze elke week weer op het veld. VICE Sports ging daarom afgelopen week eens met de jongens van Overasseltse Boys 3 op pad.

Advertentie

“In onze allereerste wedstrijd speelden we met negen man. Ook floot de scheidsrechter toen al een kwartier voor tijd af, omdat iemand van de tegenstander nog moest hooien,” vertelt linkshalf Bryan me bij aankomst. Ik begin me te verheugen op deze avond in de kelderklasse.

Linksbuiten Maick staat klaar om in te vallen.

We verzamelen om zeven uur in Overasselt voor een uitwedstrijd in Beneden-Leeuwen tegen Leones 2. Een paar spelers gaan er vast op eigen houtje naartoe, maar wij wachten nog op Jan. “Jan woont maar honderd meter verderop, maar hij is juist degene die altijd te laat komt,” zeggen zijn teamgenoten. Dat is nu niet anders. Als hij eenmaal aan komt sloffen, vertrekken we. Er gaan twee kratjes pils mee, waarvan één voor de tegenstander. “In de thuiswedstrijd tegen Leones was er ineens geen scheidsrechter. We hadden zelf maar elf spelers, dus toen heeft iemand van de tegenstander de wedstrijd gefloten,” vertelt Bryan in de auto. “Bovendien moest onze grensrechter plotseling overgeven na een pittige vrijdagavond en kon niet verder. Toen heeft iemand van Leones ook nog gevlagd voor ons. Daarom nemen we nu een kratje voor ze mee.”

Aanvoerder Wiep maakt de opstelling bekend.

Er zijn vandaag twee gastspelers bij, en de jongens zijn vooral blij met de keeper die meegaat. “Het scheelt dat we vandaag een keeper hebben die een beetje kan keepen,” merkt iemand op. Of ze daardoor ook kans maken op een goed resultaat? “Vast niet. Hoe hoog staat Leones eigenlijk?” In de kleedkamer maakt rechtsback Flip indruk met een foto van zijn drol van gisteravond, die rechtop in de wc bleef staan. Vervolgens trekt iedereen zijn voetbalshirt aan, met rugnummers die variëren van 1 tot 99. “Sommigen hebben hun gewicht achterop hun shirt staan,” roept doelman Tom over de jongens met rugnummers boven de 90. “Jouw gewicht kan niet eens op je shirt,” wordt er teruggeroepen. Een paar spelers lopen zichzelf warm, maar de meesten lossen lukraak wat schoten op het doel. Ergens achter het doel is de scheidsrechter in een weilandje met een geit aan het stoeien.

Advertentie

Een minuut voor de wedstrijd maakt aanvoerder Wiep de opstelling bekend. Na het eerste fluitsignaal begin ik al snel hoop te krijgen op een goed resultaat. Tom verricht wel een aantal reddingen, maar verder worden er weinig kansen weggegeven. Wisselspeler Lennard haalt me al snel uit die droom. “In het begin gaat het vaak redelijk. We rusten ook nog wel eens met een 0-0 stand, maar nadat de eerste tegengoal valt, worden we meestal weggespeeld.”

In de eerste helft scoort Leones uiteindelijk twee goals. De stemming in de rust is er bij de Overasseltse Boys niet minder om. Het enige waar de jongens zich druk om maken bij het betreden van de kleedkamer is de keuze tussen Warsteiner of Grolsch. Iedereen pakt een flesje bier en een paar spelers roken buiten een peukje, terwijl Tom zijn keeperstenue overdraagt aan spits Sam. Tom wil in de spits spelen.

Rust bij Overasseltse Boys 3.

Ondanks dat – of misschien juist doordat – iedereen een biertje achter de kiezen heeft, begint de tweede helft hoopvol. Oud-keeper Tom schiet de bal keihard achter de verbouwereerde doelman van Leones en het staat plotseling 2-1. Dichterbij de eerste zege komen de Overasseltse Boys alleen niet. Het team van Leones creëert flink wat kansen en scoort doelpunten aan de lopende band. Tussendoor scoort Tom nog een keer, maar Leones maakt er 8-2 van. Met een flinke dosis zelfspot hoor je de Overasseltse Boys zo nu en dan “Het kan nog” roepen. Ze lijken er niet echt mee te zitten dat ze altijd verliezen. De sfeer blijft goed. Wat de oorzaak is dat er altijd wordt verloren? “Het grootste probleem is gewoon dat iedereen altijd brak is,” legt Sam uit. Trouwe (en enige) supporter ‘Niepie’ bevestigt dat: “Ik vind het altijd geweldig om zaterdags op de club te komen en dan al die brakke koppies te zien. Ik voetbalde zelf eigenlijk ook in dit team, maar voetballen is niet echt mijn ding.” Dat Niepie er wel elke week is, zegt genoeg over de sfeer en de functie van het team.

Advertentie

‘Niepie’ in zijn karakteristieke houding.

Het voetbalelftal wint misschien zo goed als niets, maar het zorgt ervoor dat de jeugdvrienden elkaar elke week zien. “Iedereen gaat nu toch een beetje zijn eigen weg en als het voetbalteam wegvalt, zal ik Jan bijvoorbeeld niet vaak meer zien. Dat zou zonde zijn,” zegt Flip. Maar volgend seizoen wordt het team misschien toch opgeheven. Er gaan waarschijnlijk een aantal spelers stoppen, waardoor er geen volledig elftal meer op de been gebracht kan worden. “We grapten al om een bowlingteam te beginnen,” zegt Bryan. “Of we doen mee aan een dartcompetitie,” zegt Jan. Dit elftal is misschien wel het beste voorbeeld dat het in het amateurvoetbal niet alleen om de wedstrijd draait, maar vooral om de lol er omheen. Dat ze continu verliezen, drukt die pret totaal niet. En wat er gebeurt als er dit seizoen een wonder gebeurt en ze toch een keer een potje winnen? “Dan zegt iedereen hun plannen af voor de volgende dag en dan gaan we natuurlijk flink zuipen.”

Dit is een verhaal uit De Vierde Helft , een serie van VICE Sports over amateurvoetbal in Nederland. Zie hier alle verhalen uit deze serie.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.