Hoe de amateurs van Swift bekerwinnaar Vitesse op legendarische wijze versloegen
Foto's:  Proshots

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Hoe de amateurs van Swift bekerwinnaar Vitesse op legendarische wijze versloegen

Als Mike Ruijter, aanvoerder van AVV Swift en in het dagelijks leven werkzaam bij de Gemeente Amsterdam, naar de penaltystip loopt, wordt het plotseling stil op het Olympiaplein.

De vijftig meter naar de stip moeten voor Ruijter voelen als een marathon. Alle druk ligt op hem, het scoren van deze penalty zou een van de grootste stunts uit de historie van de KNVB Beker betekenen.

Een halve minuut later wordt hij bedolven onder de mensen. Goliath is verslagen en spelers, fans van jong tot stokoud rennen het veld op om bij David te komen. Er wordt geschreeuwd, er vliegen liters bier de lucht in, iemand heeft de cornervlag als trofee in de handen en er vallen tranen. De spelers van Swift krijgen klapzoenen van wildvreemde mannen en moeten handtekeningen zetten op shirts en armen. Sommige supporters kunnen alleen maar lachen en elkaar aantikken om te checken of dit geen droom is. In een dronken roes scanderen ze: ‘’Wij gaan Europa in!’’.

Advertentie

Supporters van Swift rennen op hun helden af. (Foto: Proshots)

Op Sportpark Olympiaplein in Amsterdam is het sinds 26 augustus, de dag waarop de loting plaatsvond voor het hoofdtoernooi van de KNVB-beker geen moment rustig geweest. Swift plaatste zich voor het eerst in de historie en lootte meteen de bekerwinnaar van afgelopen seizoen. Er moesten allerlei veiligheidsvoorzieningen geregeld worden voor het duel met Vitesse, er werd een speciale tribune gebouwd en Vitesse-trainer Henk Fraser kwam op bezoek om te scouten. Het dramatische kunstgrasveld (door Jan-Joost van Gangelen betiteld als een ‘’gymlesveld’’) zal hem misschien even zorgen hebben gebaard, maar de welwillende amateurs die erop speelden niet. Swift wist in de competitie immers nog niet te winnen en staat op de negende plaats in de Hoofdklasse A.

Op de dag van de wedstrijd stond er uren voor aanvang al een stoet ME-busjes klaar in de buurt van het sportcomplex. Het leek er niet op alsof de tientallen Vitesse-supporters zouden komen om een potje te rellen tegen Swift, maar toch werd er geen enkel risico genomen. De verhouding agent/supporter was zo scheef dat het leek alsof elke Vitesse-fan een paar bodyguards had meegenomen. Maar van een bedreigende sfeer was geen sprake, het sportpark van Swift leek meer op een soort gezellig openluchtcafé.

De bestorming van het veld na de zege. (Foto: Proshots)

De verwachtingen waren onder de Swift-supporters op z’n zachtst gezegd laaggespannen. ‘’Als het bij rust 0-3 staat teken ik ervoor’’, zei vooraf een supporter langs de kant, met een stapel kroketten die hij niet van plan leek te delen. Ook de spelers van Vitesse zagen er niet uit alsof ze op het punt stonden om een bloedstollende pot te spelen. Relaxt trapten ze een balletje in de warming-up. Ze keken af en toe geïnteresseerd naar de bijna 1500 aanwezigen rondom het veld, die vooral aandacht leken te hebben voor de bier- en friettenten.

Advertentie

De stadionspeaker, of beter gezegd sportparkspeaker, noemde de basiself van Vitesse en vermeldde daarbij dat hij ook wel de namen van de reserves wist maar dat hij daar geen tijd meer voor had. De beste man was in tegenstelling tot de spelers van Swift sowieso niet helemaal in topvorm. Doordat de microfoon haperde, hoorde het publiek hem alleen een paar losse woorden brabbelen bij elke wissel. Wel lukte het hem om na een goede actie van de rechtsbuiten van Swift ‘’Op de brommer!’’ over het sportpark te laten galmen.

Aanvoerder Guram Kashia en spits Tim Matavz zaten bij Vitesse op de bank, maar verder speelde de Arnhemmers met een groot aantal basisspelers. Daardoor was de verbazing groot toen Swift vrij eenvoudig stand hield. Vitesse kreeg een aantal kansen, maar ook de Amsterdamse amateurploeg was gevaarlijk. Toen een mislukte voorzet van Max van Wakeren op de lat belandde, begon het besef te komen dat een stunt misschien wel mogelijk zou zijn. Rondom het complex van Swift werd het steeds drukker. Dagjesmensen stonden op bakfietsen (het blijft natuurlijk Amsterdam-Zuid) om iets van de wedstrijd mee te krijgen en buurtbewoners keken naar de wedstrijd vanuit hun raam. Scheelt toch weer een tientje.

De spelers van Vitesse waren duidelijk niet gewend aan de interactie met de fans, die zo dichtbij stonden dat ze felgekleurde kicksen van de profs haast aan konden raken. Maikel van der Werff leek even een Zinedine Zidane-achtige uitbarsting te krijgen na de zoveelste Swift-supporter die het beroep van zijn moeder insinueerde. Een andere groep supporters koos Bryan Linssen uit als slachtoffer. Het ‘’Linssen, douchen!’’ en ‘’Linssen, Linssen, who the fuck is Linssen!’’ klonk veelvuldig in de tweede helft. Een andere fan riep de naam van de profvoetballer, maar durfde zijn zin niet af te maken toen Linssen zich omdraaide en toch net iets groter en intimiderender dan op televisie bleek te zijn.

Advertentie

Brian Linssen baalt na een gemiste kans. (Foto: Proshots)

In de tweede helft begon de vermoeidheid aardig toe te slaan bij Swift, maar toch lukte het Vitesse niet om te scoren, zelfs niet toen spits Tim Matavz inviel. Het publiek begon steeds meer te geloven in een enorme stunt en werd met elke minuut fanatieker. Toen Swift-middenvelder Mallqui Cabezas de trukendoos opende en verdediger Van der Werff een onvervalste panna gaf, schudde Sportpark Olympiaplein op zijn grondvesten. Jaap Smeeing kreeg nog een levensgrote kans voor Swift en had vermoedelijk nooit meer een oog dichtgedaan als Vitesse daarna nog had gescoord. Dat gebeurde echter niet en de 0-0 stand na 90 minuten werd al met gefeest onthaald.

Tijdens de verlenging nam de druk van Vitesse toe en begon ook de kramp bij de spelers van Swift toe te slaan. Niet geheel verwonderlijk, aangezien sommigen van hen ’s ochtends nog moesten werken en ze niet wekelijks tegenover een miljoenenploeg uit de Eredivisie staan. Tijdens een blessurebehandeling kreeg Alexander Büttner, die klaar stond om een bal in te gooien, een panna van de ballenjongen die achter hem zat. De linksback kon er zelf wel om lachen. Die lach verdween echter toen het na ruim 120 minuten voetballen nog steeds 0-0 stond.

Zo kon het gebeuren dat Alexander Büttner, de man die ooit met Manchester United kampioen werd en speelde met onder meer Wayne Rooney en Paul Scholes, naar de penaltystip op een relatief kolkend Olympiaplein moest lopen. Het gejoel en het boegeroep hadden effect op de normaal gesproken koelbloedige penaltynemer. De Roemeense keeper Bogdan Constantin keerde zijn inzet en er steeg een haast orgastisch gejuich op. Büttner kon wel door de grond zakken, wat overigens niet valt aan te raden op Swift’s dramatisch slechte kunstgrasveld.

Advertentie

Tim Matavz en zijn maatjes zien de penaltyserie misgaan. (Foto: Proshots)

Een steward (of beter gezegd een vrijwilliger met een hesje) probeerde de tientallen dolenthousiaste kinderen van het veld te halen. Ondertussen scoorde Swift de eerste vier penalty’s en kwam alle druk te liggen op de brede schouders van de aanvoerder, Mike Ruijter. Hij schoof de bal rustig in de hoek en gaf daarmee het startsein voor een feest van legendarische proporties. Een lawine aan mensen kwam het veld op en zelfs een aantal aanwezige agenten stond te springen van blijdschap.

Na afloop moesten alle spelers van Swift op de foto met grote groepen kinderen, die jongens met namen als Nik Gabel en Rutger de Vries behandelden alsof het Lionel Messi en Cristiano Ronaldo waren. Dat Alexander Büttner, Milot Rashica en Guram Kashia ook langsliepen kon de jonge fans niets schelen. De spelers van Swift hieven het ‘’We gaan Europa in!’’ aan voor de camera van FOX Sports en de meeste interviews werden onderbroken door bierdouches.

Edward Sturing van Vitesse kan door de grond zakken. (Foto: Proshots)

‘’Het was een schandalige vertoning, een blamage’’, foeterde Edward Sturing na de wedstrijd. Sturing verving de zieke trainer Henk Fraser, die na het zien van het resultaat ongetwijfeld nog een aantal extra aspirines heeft geslikt. Een verslaggeefster van AT5 interviewde zo ongeveer elke aanwezige en stelde steeds dezelfde vragen. Ook mensen die geen kaartje hadden gekocht en gewoon langs het sportcomplex liepen kregen een microfoon onder hun neus geduwd. Ondertussen stroomden de digitale krantenkoppen binnen. Een enkele krant (ik noem geen namen, maar het was De Telegraaf) koos voor een negatieve kop: ‘’Gigantische afgang Vitesse’’. De Volkskrant koos voor een andere invalshoek: ‘’Bekersensatie van het jaar’’.

Advertentie

Zo’n twintig minuten na de wedstrijd trof ik Swift-aanvaller Syrano Morrisson aan op het veld met een biertje in zijn hand. Hij keek me aan met grote ogen. ‘’Ik tril, heb tintelingen, kippenvel, alles. In principe dachten we eigenlijk dat we er in de eerste helft al af zouden gaan’’, vertelde hij terwijl we met een schuin oog keken naar de medewerkers van Vitesse die hun spullen aan het inpakken waren.

’We hadden dit totaal niet verwacht dus we hebben ook helemaal geen feest of iets dergelijks gepland. Morgen moet ik eigenlijk ook gewoon werken op kantoor bij LeasePlan, een autoleasebedrijf in Almere’’, aldus Morrisson, die er zelf ook wel om kon lachen. Hij is niet de enige die de ochtend na de historische wedstrijd gewoon vroeg op moet staan. Maar een kater? Nee. Die is voor Vitesse.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.