Hoe een Limburgse Irakees van MVV op de Olympische Spelen terechtkwam

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Hoe een Limburgse Irakees van MVV op de Olympische Spelen terechtkwam

In de Jupiler League neemt Hawbir Moustafa het meestal op tegen mannen als Erik Quekel en Danny Verbeek.

Hij loopt zich op vrijdagavonden het vuur uit de sloffen in bijvoorbeeld het Mandemakers Stadion of De Geusselt. De verdediger maakte zich op voor een seizoen in Limburg, totdat hij plotseling werd gevraagd om voor zijn geboorteland Irak uit te komen op de Olympische Spelen. Een jongen die een jaar geleden nog op amateurbasis speelde, mocht opeens mee naar het grootste sportevenement ter wereld.

Hawbir Moustafa werd in 1993 geboren in Irak, te Suleiymania – een plaats die overigens niets te maken heeft met de beruchte en duurste aankoop ooit van Ajax. Zijn vader Khasrow vluchtte in 1997 uit Irak, waar Saddam Hoessein toen flink met de scepter zwaaide. Een paar jaar later volgde zijn gezin hem, waarna een tocht langs meerdere Nederlandse asielzoekerscentra begon. Uiteindelijk vestigde het gezin, bestaande uit Hawbir, zijn vader, zijn moeder Fatima en later ook zijn broertje Hawsang, zich in het zuiden van Nederland. De traditionele masgouf werd ingeruild voor een Limburgse vlaai. Het contrast tussen de twee landen is enorm, maar gelukkig vond Hawbir al gauw een vorm van tijdverdrijf om vrienden mee te maken: voetbal. Hij werd gevraagd – bijna gesmeekt – om mee te spelen met het Maastrichtse RKVCL. De trainers daar zagen in het bedrijvige mannetje een groot talent. Hawbir had nog geen kicksen dus hij speelde op kleine laarsjes.

Advertentie

Een aantal jaar later hengelde het Maastrichtse MVV hem na een succesvolle stage binnen. De Limburgse club zag wel wat in de vleugelverdediger met de drive van Dirk Kuijt en de longen van een paard. Op zijn zeventiende debuteerde hij in de uitwedstrijd tegen FC Volendam. De wedstrijd speelde zich af in een angstvallig leeg Kras Stadion en MVV verloor met 2-0, maar voor Hawbir ging zijn droom in vervulling. Dat vermoedelijk niemand in zijn geboorteland van de Limburgse club gehoord had, maakte hem niet uit. Dat zou nog wel komen.

Nadat hij in zijn eerste twee seizoenen op amateurbasis veertien wedstrijden voor MVV speelde, kreeg Hawbir zijn eerste contractje. Zijn trotse ouders zagen vanaf de tribune hoe hun zoon elke wedstrijd hartstochtelijk langs de zijlijn denderde. Na een goed begin ging het wat minder met Hawbir en werd er nagedacht over zijn toekomst. De jonge verdediger eiste geen basisplaats en ging niet stampvoetend langs bij de voorzitter, maar in plaats daarvan ging hij akkoord met het besluit om weer op amateurbasis verder te gaan bij MVV.

Elke ochtend werd hij door zijn vader naar het trainingsveld van MVV gebracht. Na de trainingen hield Hawbir zich bezig met zijn MBO-opleiding Handel. Even leek het erop dat hij zijn grote droom, profvoetballer zijn, wellicht vaarwel moest zeggen. In de zomer van 2014 kreeg hij echter een basisplaats, die hij met zijn leven beschermde, zoals een hond dat doet met een bot, of een bankier met zijn premie.

Advertentie

In datzelfde jaar werd Hawbir plotseling opgeroepen door Irak, zijn geboorteland dat hij al jaren daarvoor had verlaten. Bij MVV overheerste na het aanvankelijke enthousiasme toch wat angst. Allemaal leuk en aardig, die interlands, maar om de geliefde vleugelverdediger nou af te laten reizen naar een gebied waar IS actief is, leek trainer Ron Elsen toch geen geweldig idee. Hawbir overtuigde hem echter dat het veilig was. Het door oorlog geteisterde Irak speelt de ‘thuiswedstrijden’ namelijk doorgaans in het buitenland.

Zo kon het gebeuren dat een verdediger van MVV met een amateurcontract op 10 oktober 2014 in Jemen zijn internationale debuut maakte. Het werd 1-1 en de Iraakse bondscoach was erg content met het spel van Hawbir, die op dat moment alleen maar een Nederlands paspoort had, en zei hem te blijven volgen. Het Limburgse MVV uit de Jupiler League was voor het eerst in zo’n twintig jaar weer een international rijker.

Maar dat hij een interland had gespeeld, betekende niet dat Hawbir een hoog salaris van MVV ging eisen of zich als een prima donna ging gedragen. Zaakwaarnemer zijn van Moustafa is alsof je een slagerij hebt in een stad vol met vegetariërs. Waar andere spelers na één behoorlijke wedstrijd meteen hengelen naar een loonsverhoging of een geïnteresseerde club gaan volgen op Twitter doet Moustafa gewoon zijn werk, zonder te klagen. En bovendien, de jonge verdediger is gelukkig bij MVV, dus waarom zou hij weggaan? Ook in 2015 bleef Hawbir een basiskracht en kreeg hij zelfs een profcontract.

Advertentie

In de zomer van 2016 werd hij uitgenodigd om met het Iraakse elftal mee te gaan op trainingskamp naar Barcelona, Algerije en Stockholm. Daar maakte Hawbir zo’n goede indruk dat hij werd opgenomen in de definitieve Iraakse olympische selectie. Hij kwam in een groep terecht met een aantal jongens uit de hoogste Turkse divisie én met Ali Adnan van Udinese, de eerste Irakees ooit in het Italiaanse voetbal. Adnan kreeg in 2014 internationale bekendheid toen hij werd gespot met een groep Iraakse soldaten terwijl hij een kogelwerend vest droeg. Al gauw berichtten lokale media dat hij tegen IS aan het strijden zou zijn in Irak. Hoewel dit door zijn club ontkend werd, maakte de berichtgeving van Adnan een symbool tegen terrorisme.

Bij de loting werd Irak gekoppeld aan Denemarken, Zuid-Afrika en… Brazilië. Een ploeg met onder meer de sterren Marquinhos, Gabriel Jesus, Felipe Anderson en natuurlijk Neymar, de man die het predicaat ‘ster’ ver ontstijgt. Neymar’s status wordt ook nog eens versterkt door het feit dat de Olympische Spelen plaatsvinden in zijn thuisland. Bij Irak kon de medische staf na deze loting alvast wat extra pilletjes inslaan, want de kans dat je door dit Braziliaanse elftal duizelig wordt gespeeld lijkt op papier namelijk levensgroot.

Dat de loting niet bepaald gunstig uitviel deerde de Irakezen niet. Ze spelen voor de trots van een door oorlog en aanslagen verscheurd land. Bovendien bewezen ze de eerste twee wedstrijden dat ze voor niemand bang hoeven te zijn. In de eerste wedstrijd tegen Denemarken werd er met 0-0 gelijk gespeeld. In de daaropvolgende wedstrijd was het grote Brazilië de tegenstander. De Brazilianen op de tribune wreven in hun handen, want ondanks de slechte vorm van het thuisland moesten een voetbalshowtje en een monsterscore toch mogelijk zijn. Irak zorgde echter voor een enorme stunt door met 0-0 te ‘winnen’. Tot verbijstering van de toeschouwers wisten de Brazilianen niet te scoren, waardoor Irak de mogelijkheid heeft om door te gaan naar de volgende ronde.

Hawbir Moustafa moest, ondanks zijn rugnummer 3, helaas op de bank plaatsnemen. Toch zal er geen aanleiding zijn om te gaan klagen bij de bondscoach. Irak kan immers geschiedenis gaan schrijven. Als de wedstrijd tegen Zuid-Afrika gewonnen wordt zal de ploeg doorstomen naar de kwartfinale. Dat zou betekenen dat Hawbir nog wat langer in Rio blijft. En terwijl zijn ploeggenoten zich voorbereiden op regenachtige vrijdagavonden in De Geusselt, mag de vleugelverdediger nog even dromen van een finale in het Maracanã.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.