In gesprek met de enige vrouwelijke Paralympische bankdrukker van Nederland

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

In gesprek met de enige vrouwelijke Paralympische bankdrukker van Nederland

Melaica Tuinfort is student en een administratief medewerker, maar ze kan ook moeiteloos de gemiddelde Nederlandse man met een beetje overgewicht optillen.

En dankzij haar kan Nederland kan deze zomer misschien wel voor het eerst een Olympisch kampioen bankdrukken rijk zijn. Ze is de eerste Nederlandse vrouw die meedoet aan het onderdeel op de Paralympics, en ze is er behoorlijk goed in.

Melaica werd in 1990 geboren in Paramaribo. Ze zit al sinds haar jeugd in een rolstoel. Toen ze begon met sporten, brak ze al vroeg records. Op 14-jarige leeftijd deed ze al mee aan het kogelstoten op de Paralympische Spelen, namens haar geboorteland Suriname. Tuinfort was de jongste deelnemer ooit op dit onderdeel, terwijl ze pas het jaar daarvoor begonnen was met kogelstoten. In 2005 verhuisde ze naar Nederland, waar ze nog een aantal andere sporten deed (waaronder skiën en bowlen), voordat ze haar ware passie vond: bankdrukken.

Advertentie

Melaica bleek een supertalent te zijn. Ze begon in 2008 en miste vier jaar later op een haar na de Paralympische Spelen in Londen. In 2015 haalde ze de zilveren medaille op het EK en op het WK werd ze de eerste Nederlandse vrouw die brons haalde op dit onderdeel. In Kuala Lumpur drukte ze dit jaar maar liefst 127 kilo. Op trainingen wist ze zelfs 132,5 kilo omhoog te tillen. Even ter vergelijking: ze zou in theorie dus makkelijk voetballers Lionel Messi (67 kilo) en Mathieu Valbuena (58 kilo) tegelijk omhoog kunnen drukken. VICE Sports sprak Melaica in de aanloop naar de Paralympische Spelen.

VICE Sports: Hoi Melaica, je hebt een hoop verschillende sporten gedaan. Hoe ben je uiteindelijk bij bankdrukken terechtgekomen?
Melaica Tuinfort: Ik deed vroeger aan atletiek en na de training deden we altijd wat fitnessoefeningen. Daar is eigenlijk begonnen. Mijn coach heeft toen contact gelegd met de bondscoach van het Nederlandse Powerlifting Bond en die was erg enthousiast. Zo’n acht jaar geleden begon ik in wedstrijdverband met bankdrukken.

Hoe was het om zo jong aan de Paralympische Spelen mee te doen?
Ik moet zeggen dat ik op dat moment nog niet eens wist dat dat het hoogste podium is. Ik woonde toen nog in Suriname en daar werd er vrijwel geen aandacht aan besteed. Ik had er überhaupt nog nooit van gehoord. Pas toen ik in Nederland kwam kreeg ik te horen wat het allemaal inhield. Toen besefte ik dat ik dat nóg een keer wilde meemaken.

Advertentie

Je zit al sinds je jeugd in een rolstoel. Heb je dat ooit als een beperking gezien?
Ik had vroeger, toen ik een jaar of twaalf was, nooit verwacht dat ik later aan topsport zou doen. Het komt er namelijk op neer dat alles onder mijn knieën niet goed groeit. Twee jaar daarna stond ik toch op de Paralympische Spelen.

Hoe ziet je trainingsschema eruit?
Ik train drie à vier keer per week. Dat zijn de hoofdtrainingen, dus het bankdrukken zelf, het fitnessen en de conditietraining. Daarnaast ben ik hier in de buurt vaak aan het handbiken om mijn conditie op orde te houden. Je hebt namelijk niet alleen kracht, maar ook een goede conditie nodig. De sport klinkt voor mensen soms heel makkelijk: “Kan je dan niet een paar kilo’s erbij doen?”. Zo werkt het niet. Je moet eerst omvang bouwen en sterker worden. Daar helpen al die trainingen bij.

De laatste tijd ga ik steeds harder trainen, dat merk ik wel. Mijn doel is eigenlijk om 135 kilo te drukken op de Paralympics. Je raakt ook steeds meer gemotiveerd als het evenement dichterbij komt. Ik vind het nog steeds wel een beetje onwerkelijk dat ik erbij kan zijn.

Op de training drukte je 132,5 kilo. Ben je daarmee de sterkste vrouw van Nederland?
Dat vind ik wel, althans van de gehandicapten. Maar er zijn natuurlijk ook validen die dit doen. Eigenlijk is het een hele kleine sport. In mijn klasse ben ik Nederlands kampioen. Maar ja, er is verder niemand die meedoet, haha. Ik voel me dus niet echt een kampioen, maar aan de andere kant moet ik mezelf toch steeds overtreffen door records te breken. Het lijkt makkelijk, maar dat is het niet. Ik kan toch wel gerust zeggen dat ik de sterkste vrouw ben met een beperking.

Advertentie

In Nederland is de sport nog best wel klein, toch?
Zoals gezegd ben ik hier in Nederland de enige vrouwelijke paralympische bankdrukker, maar in landen met veel oorlogsslachtoffers is het behoorlijk populair. Irak, Iran en Egypte zijn bijvoorbeeld grootmachten op het gebied van bankdrukken, daar ligt Nederland nog ver op achter. Bij ons weet niemand wie de kampioenen zijn, bijvoorbeeld.

Heb je nooit overwogen om dan maar naar het buitenland te verhuizen voor de sport?
Dat zou lastig worden, al is het maar vanwege de regels. Iemand uit mijn team wilde bijvoorbeeld in Duitsland gaan trainen omdat de faciliteiten daar beter zijn, maar daarvoor moest dan meteen ook de Duitse nationaliteit worden aangenomen van de bond. Anders zou het geen slecht idee zijn. In andere landen is de sport veel groter. Ik hoorde laatst op een toernooi van iemand uit Mexico dat je daar zelfs bij een bronzen medaille al ontzettend veel geld krijgt. Er lopen zelfs miljonairs in de sport rond…

Oh wauw. Denk je dat het bankdrukken in Nederland nog gaat opkomen?
Nou, misschien. Maar dat hangt ook een beetje van mij af, haha. Ik ben de enige die naar Rio gaat, dus alle ogen zijn op mij gericht. Dat is veel druk voor me, maar dat ben ik gewend, omdat ik de enige vrouwelijke paralympische bankdrukker ben hier.

Nu sta je toch wel in de schijnwerpers, in Rio. Hoe is dat?
Dat valt wel mee, ik ben ook wel bescheiden daarin. Ik ben nog geen bekende Nederlander. Ik was dat wel bijna geworden, maar uiteindelijk kwam het toch niet op televisie. Ik zou in het programma DINO verschijnen maar er ging die dag van alles fout in de studio. Ze dachten dat mijn stukje goed ging, maar uiteindelijk werd het toch niet uitgezonden.

Wil je je fulltime gaan richten op de sport? Want op dit moment werk je nog ernaast.
Ja, ik studeer nu Fiscaal Recht en Economie in Rotterdam en ik doe administratief werk, een beetje boekhouden en dat soort dingen. Begin augustus ben ik even gestopt met die baan omdat ik me volledig wilde gaan richten op de Paralympics. De combinatie is soms ook wel lastig, bijvoorbeeld met stagelopen. Het is niet echt gebruikelijk dat iemand naast haar stage olympisch bankdrukster is. Ik heb er wel serieus over nagedacht om fulltime topsporter te worden, omdat ik ook aan de volgende Spelen mee wil doen. In 2018 ben ik klaar met m’n studie, dan heb ik nog twee jaar tot aan het toernooi. Het liefst zou ik me dan volledig richten op de Paralympics en daarnaast even niks doen.

Tot slot: waarom moet iedereen naar bankdrukken gaan kijken?
Omdat men dan kan zien dat mensen met een beperking heel sterk zijn en dat ze alles op pure kracht kunnen doen. Dus als ze iemand willen zien die alles uit zijn lichaam en zijn beperking haalt, moeten ze gewoon naar het bankdrukken kijken.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.