Oud-profvoetballer Tim de Cler had tijdens zijn periode bij AZ beide prijzen voor het grijpen, maar in het zicht van de haven ging dat schip toch ten onder.
De Cler weet dus hoe het is om voor de prijzen te spelen, maar is vooral een ervaringsdeskundige in verliezen, zegt hij zelf. Naast het kampioenschap en de halve finale van de UEFA Cup verloor hij ook twee bekerfinales. Toch heeft hij een loopbaan waar veel voetballers jaloers op kunnen zijn. Hij speelde voor het Nederlands Elftal, stond op het WK tegenover Messi en vierde op een maandagochtend de bekerwinst op een Coolsingel vol uitzinnige Rotterdammers.
Sinds zijn afscheid van het profvoetbal is Tim fanatiek amateurvoetballer. Verder doet hij het vooral rustig aan. Hij heeft het prima naar zijn zin in zijn geliefde Leiden. Hij is geboren en getogen in de stad en is er, op een korte periode in het buitenland na, ook nooit meer weggegaan. Dit seizoen is hij met zijn jeugdliefde Lugdunum kampioen geworden in de derde klasse zaterdag, en hij struint zo nu en dan jeugdwedstrijden af als scout van Feyenoord. VICE Sports sprak hem in een café in het centrum van Leiden.
VICE Sports: Ha Tim. Je bent via de achterdeur vertrokken uit de voetballerij. Wat doe je nu ?
Tim de Cler: Weinig. Ik geniet van m’n vrije tijd. Soms bezoek ik wedstrijdjes voor de lol. Ik ben een paar keer in Barcelona en München geweest. Sinds dit seizoen ben ik ook jeugdscout van Feyenoord. Gisteren was ik nog in het Twentse Rijssen. Daar speelde Nederland onder 14, met Xavi Simons [jeugdspeler Barcelona, red.] tegen Japan. Daarnaast voetbal ik nog lekker bij mijn cluppieLugdunum in Leiden. Waar heb je de verloren kampioenswedstrijd van Feyenoord bij Excelsior bekeken ?
In de kantine op de club. Ik zat in m’n Feyenoord-shirtje, maar de Ajacieden die er zaten begonnen na de goals van Excelsior meteen Ajax-nummers op te zetten. Zo gaat dat dan. Wij deden precies hetzelfde met Feyenoord-liedjes, toen Ajax een paar weken geleden van PSV verloor. Ik hou wel van dat sfeertje op de club.
Tim de Cler: Weinig. Ik geniet van m’n vrije tijd. Soms bezoek ik wedstrijdjes voor de lol. Ik ben een paar keer in Barcelona en München geweest. Sinds dit seizoen ben ik ook jeugdscout van Feyenoord. Gisteren was ik nog in het Twentse Rijssen. Daar speelde Nederland onder 14, met Xavi Simons [jeugdspeler Barcelona, red.] tegen Japan. Daarnaast voetbal ik nog lekker bij mijn cluppieLugdunum in Leiden. Waar heb je de verloren kampioenswedstrijd van Feyenoord bij Excelsior bekeken ?
In de kantine op de club. Ik zat in m’n Feyenoord-shirtje, maar de Ajacieden die er zaten begonnen na de goals van Excelsior meteen Ajax-nummers op te zetten. Zo gaat dat dan. Wij deden precies hetzelfde met Feyenoord-liedjes, toen Ajax een paar weken geleden van PSV verloor. Ik hou wel van dat sfeertje op de club.
Advertentie
Je lijkt me behoorlijk gehecht aan Leiden.
Ja, dat ben ik ook. Ik woon nu in het centrum en heb tijdens mijn carrière, op mijn periode in Cyprus na, de stad nooit verlaten, gelukkig. Al mijn vrienden en familie zitten hier, en tijdens mijn carrière was ik ook altijd in Leiden te vinden. Als profvoetballer heb je overdag veel vrije tijd en ‘s middags lunchte ik hier vaak met mijn jeugdvriend Houssin Bezzai, die ook betaald voetbal speelde. Je hebt Leiden dus alleen verlaten toen je naar AEK Larnaca vertrok. Hoe was dat ?
Dat is me toch goed bevallen. Sinds ik daar ben geweest denk ik dat ik eerder naar het buitenland had moeten gaan. Ik was daar echt op mezelf aangewezen, ging er zonder mijn familie heen en heb daar uiteindelijk veel vrienden gemaakt. Elk jaar is er nog een soort van reünie, dus ik kom ik er nog regelmatig. Met wie van de mensen die je daar hebt leren kennen heb je nog steeds contact ?
Met Andres Oper [oud-Roda, red.] heb ik regelmatig contact. Ik bezocht met hem regelmatig voetbalwedstrijden in Europa. Nu is hij assistent-bondscoach van Estland en heeft het dus wat drukker. Ook met Gonzalo Garcia-Garcia [oud-FC Groningen, red.] sprak ik regelmatig af na mijn carrière. Die gozer is voetbaltechnisch misschien wel de beste speler waar ik ooit mee gespeeld heb. Vooral op de trainingen was hij zo goed. Zijn aanname was fenomenaal. Je hoort vaak dat spelers hun salaris niet krijgen terwijl ze onder contract staan bij Cypriotische clubs. Is bij jou wel alles goed gegaan ?
Er was een moment dat ik niet meer betaald kreeg, maar ze gaven wel netjes van tevoren aan dat ze geen geld meer hadden. Ik had ook goed contact met de voorzitter van de club en ze hebben me twee jaar later uiteindelijk alles betaald. Ik heb daar verder helemaal geen problemen gehad. Iedereen op het eiland was bezeten van voetbal. In het stadion zat bijna niemand, want alle Cyprioten kijken voetbal op grote schermen, die op de boulevard staan. Op straat werd ik continu aangesproken en ze wisten precies hoe de competitie ervoor stond, tot op het doelsaldo nauwkeurig. Kreeg je geen aanbiedingen meer toen je vertrok uit Cyprus ?
Ik kreeg wel een aantal aanbiedingen van clubs die onderin de eredivisie meespeelden, maar ik was gewend om mee te doen om de prijzen. Bovendien lieten die clubs niet blijken dat ze me graag wilden hebben. En dat terwijl ik tijdens mijn periode op Cyprus op de toppen van mijn kunnen speelde. Maar in Cyprus ben je niet in beeld, dus toen ben ik gestopt en lekker bij de amateurs gaan voetballen. Hoe bevalt dat ?
Goed. Het jaar nadat ik stopte ging ik bij Leidsche Boys voetballen met mijn vrienden. Maar dat voelde toch niet helemaal goed, want Lugdunum is mijn club en die club stond aan de rand van de afgrond. Toen ben ik na een jaar naar Lugdunum gegaan met twaalf andere vrienden. We begonnen in de vierde klasse, maar zijn nu net kampioen geworden in de derde klasse. De club zit dus in de lift. Zijn tegenstanders extra fanatiek als ze tegen jou spelen, omdat je prof bent geweest ?
In het begin wel, maar dat wordt nu minder. Ik ben zelf ook niet de makkelijkste in het veld. Ik pak regelmatig een kaartje. Je gaat lager voetballen, dus het niveau is lager, en dat geldt ook voor het niveau van de scheidsrechters. Ik krijg eigenlijk altijd een gele kaart voor praten. Was je zenuwachtig voor de kampioenswedstrijd van Lugdunum ?
Nee, dat niet. Dit seizoen stonden we een straatlengte voor op nummer twee, maar een paar jaar geleden moesten we een beslissingswedstrijd spelen voor promotie naar de derde klasse. Voorafgaand aan die wedstrijd waren sommige teamgenoten zenuwachtig en die vroegen aan mij hoe gespannen ik dan moest zijn geweest bij belangrijke wedstrijden op het hoogste niveau. Dat gevoel is eigenlijk precies hetzelfde, of dat nou in een volle Kuip is of in de vierde klasse. Van die spanning heb ik helemaal geen last meer. Je voelt je behoorlijk op je gemak in het amateurvoetbal volgens mij.
Jazeker. Ik wacht nu al een beetje op donderdag. Lekker trainen, en daarna met z’n allen een biertje drinken, voetbal kijken, darten en een kaartje leggen. Dat miste ik wel toen ik betaald voetbal speelde. Bij AZ deden we dat altijd wel na de wedstrijd, maar niet zoals nu.
Ja, dat ben ik ook. Ik woon nu in het centrum en heb tijdens mijn carrière, op mijn periode in Cyprus na, de stad nooit verlaten, gelukkig. Al mijn vrienden en familie zitten hier, en tijdens mijn carrière was ik ook altijd in Leiden te vinden. Als profvoetballer heb je overdag veel vrije tijd en ‘s middags lunchte ik hier vaak met mijn jeugdvriend Houssin Bezzai, die ook betaald voetbal speelde. Je hebt Leiden dus alleen verlaten toen je naar AEK Larnaca vertrok. Hoe was dat ?
Dat is me toch goed bevallen. Sinds ik daar ben geweest denk ik dat ik eerder naar het buitenland had moeten gaan. Ik was daar echt op mezelf aangewezen, ging er zonder mijn familie heen en heb daar uiteindelijk veel vrienden gemaakt. Elk jaar is er nog een soort van reünie, dus ik kom ik er nog regelmatig. Met wie van de mensen die je daar hebt leren kennen heb je nog steeds contact ?
Met Andres Oper [oud-Roda, red.] heb ik regelmatig contact. Ik bezocht met hem regelmatig voetbalwedstrijden in Europa. Nu is hij assistent-bondscoach van Estland en heeft het dus wat drukker. Ook met Gonzalo Garcia-Garcia [oud-FC Groningen, red.] sprak ik regelmatig af na mijn carrière. Die gozer is voetbaltechnisch misschien wel de beste speler waar ik ooit mee gespeeld heb. Vooral op de trainingen was hij zo goed. Zijn aanname was fenomenaal. Je hoort vaak dat spelers hun salaris niet krijgen terwijl ze onder contract staan bij Cypriotische clubs. Is bij jou wel alles goed gegaan ?
Er was een moment dat ik niet meer betaald kreeg, maar ze gaven wel netjes van tevoren aan dat ze geen geld meer hadden. Ik had ook goed contact met de voorzitter van de club en ze hebben me twee jaar later uiteindelijk alles betaald. Ik heb daar verder helemaal geen problemen gehad. Iedereen op het eiland was bezeten van voetbal. In het stadion zat bijna niemand, want alle Cyprioten kijken voetbal op grote schermen, die op de boulevard staan. Op straat werd ik continu aangesproken en ze wisten precies hoe de competitie ervoor stond, tot op het doelsaldo nauwkeurig. Kreeg je geen aanbiedingen meer toen je vertrok uit Cyprus ?
Ik kreeg wel een aantal aanbiedingen van clubs die onderin de eredivisie meespeelden, maar ik was gewend om mee te doen om de prijzen. Bovendien lieten die clubs niet blijken dat ze me graag wilden hebben. En dat terwijl ik tijdens mijn periode op Cyprus op de toppen van mijn kunnen speelde. Maar in Cyprus ben je niet in beeld, dus toen ben ik gestopt en lekker bij de amateurs gaan voetballen. Hoe bevalt dat ?
Goed. Het jaar nadat ik stopte ging ik bij Leidsche Boys voetballen met mijn vrienden. Maar dat voelde toch niet helemaal goed, want Lugdunum is mijn club en die club stond aan de rand van de afgrond. Toen ben ik na een jaar naar Lugdunum gegaan met twaalf andere vrienden. We begonnen in de vierde klasse, maar zijn nu net kampioen geworden in de derde klasse. De club zit dus in de lift. Zijn tegenstanders extra fanatiek als ze tegen jou spelen, omdat je prof bent geweest ?
In het begin wel, maar dat wordt nu minder. Ik ben zelf ook niet de makkelijkste in het veld. Ik pak regelmatig een kaartje. Je gaat lager voetballen, dus het niveau is lager, en dat geldt ook voor het niveau van de scheidsrechters. Ik krijg eigenlijk altijd een gele kaart voor praten. Was je zenuwachtig voor de kampioenswedstrijd van Lugdunum ?
Nee, dat niet. Dit seizoen stonden we een straatlengte voor op nummer twee, maar een paar jaar geleden moesten we een beslissingswedstrijd spelen voor promotie naar de derde klasse. Voorafgaand aan die wedstrijd waren sommige teamgenoten zenuwachtig en die vroegen aan mij hoe gespannen ik dan moest zijn geweest bij belangrijke wedstrijden op het hoogste niveau. Dat gevoel is eigenlijk precies hetzelfde, of dat nou in een volle Kuip is of in de vierde klasse. Van die spanning heb ik helemaal geen last meer. Je voelt je behoorlijk op je gemak in het amateurvoetbal volgens mij.
Jazeker. Ik wacht nu al een beetje op donderdag. Lekker trainen, en daarna met z’n allen een biertje drinken, voetbal kijken, darten en een kaartje leggen. Dat miste ik wel toen ik betaald voetbal speelde. Bij AZ deden we dat altijd wel na de wedstrijd, maar niet zoals nu.
Advertentie
Bij AZ heb je op de laatste speeldag het kampioenschap verloren en liep je op een haar na de finale van de UEFA Cup mis. Welke prijs had je het liefst gewonnen ?
De UEFA Cup was specialer geweest. We hadden met AZ toen ook een soort vriendenteam. We speelden nog in de Alkmaarderhout. Dat was echt een oud complex. Ik vergeleek het altijd met een veredelde amateurclub. Daarom was het zo jammer dat we die finale niet haalden. Het Europese seizoen begon ook al leuk. Co Adriaanse was onze trainer en hij is normaal gesproken heel streng. Maar bij de eerste wedstrijd tegen PAOK zei hij: ga lekker bij het zwembad zitten, geniet ervan, en we zien wel wat er gebeurt. PAOK had toen best een grote naam, maar we wonnen met 2-3. De rest van dat seizoen speelden we Villarreal, Auxerre en Glasgow Rangers van de mat, en dat voelde heel speciaal. De UEFA Cup was daarom de mooiste prijs geweest. Wat was het hoogtepunt van je carrière ?
Ik denk de bekerwinst met Feyenoord. Er stond toen 60 duizend man op de Coolsingel op een maandagochtend voor een bekerwinst. Was dat anders dan bij Ajax ?
Ja. Toen we met Ajax kampioen werden stonden daar denk ik 40 duizend mensen op het Leidseplein op een zondagmiddag. Daar zijn ze natuurlijk ook wat meer successen gewend, maar dat er op een maandagochtend na een bekerwinst zo veel supporters op de Coolsingel stonden, zegt wel wat over het karakter van die club. Het voelt allemaal heftiger. Dan kan verliezen natuurlijk ook extra hard aankomen. Was dat ook zo ?
Ik speelde mee tijdens de 10-0 nederlaag tegen PSV. Ik won een keer met 9-0 van Sparta in mijn Ajax-tijd. Toen zei Van Hanegem na afloop dat het niet uitmaakt of je met 1-0 of met 9-0 verliest, omdat het in beide gevallen om drie punten gaat. Maar dat gold in dit geval echt niet. De impact van die wedstrijd was enorm. Waar merkte je dat nog meer aan ?
Toen we terugkwamen bij De Kuip vertelden een paar supporters ons in de kleedkamer hoe zij zich voelden tijdens die wedstrijd. Daarna schaam je je dieper dan je al deed. Ik denk dat het goed is geweest dat die supporters toen in de kleedkamer kwamen. Het was een eye-opener voor ons als spelersgroep. Zeker de jonge spelers hadden dat nodig om te beseffen dat het om meer ging dan alleen het team. Drie dagen later speelden jullie tegen VVV. Hoe was dat ?
We hadden toen echt ongelofelijk veel spanning, maar tijdens de warming-up begon het publiek al te juichen en te klappen. We konden ook echt niet verliezen van VVV. Dan was de chaos compleet geweest. Is je periode bij Feyenoord uiteindelijk geslaagd ?
Ik heb er met de bekerwinst wel het hoogtepunt van mijn loopbaan meegemaakt, maar ik had er vooraf meer van verwacht. In mijn eerste seizoen stonden we in de winterstop nog bovenaan en geloofden we ook echt in de titel. Bert van Marwijk was de trainer, maar hij gaf in de winterstop aan dat hij Feyenoord ging verlaten. Ik kon goed met hem opschieten en ik vond dat dus heel jammer. Bovendien bracht dat nieuws een andere sfeer in de spelersgroep. Sommige spelers gingen hun rol als wissel minder goed accepteren. Ik denk dat ons dat toen, in combinatie met de blessure van Makaay, veel punten heeft gekost. Ga je maandag naar de Coolsingel als ze kampioen worden ?
Misschien. Er is dan denk ik wel een receptie, misschien is dat dan ook op maandag. Ik zie het wel. Waar ga je zondag de wedstrijd kijken ?
Gewoon lekker in de kantine. Dat doe ik het hele seizoen al.
De UEFA Cup was specialer geweest. We hadden met AZ toen ook een soort vriendenteam. We speelden nog in de Alkmaarderhout. Dat was echt een oud complex. Ik vergeleek het altijd met een veredelde amateurclub. Daarom was het zo jammer dat we die finale niet haalden. Het Europese seizoen begon ook al leuk. Co Adriaanse was onze trainer en hij is normaal gesproken heel streng. Maar bij de eerste wedstrijd tegen PAOK zei hij: ga lekker bij het zwembad zitten, geniet ervan, en we zien wel wat er gebeurt. PAOK had toen best een grote naam, maar we wonnen met 2-3. De rest van dat seizoen speelden we Villarreal, Auxerre en Glasgow Rangers van de mat, en dat voelde heel speciaal. De UEFA Cup was daarom de mooiste prijs geweest. Wat was het hoogtepunt van je carrière ?
Ik denk de bekerwinst met Feyenoord. Er stond toen 60 duizend man op de Coolsingel op een maandagochtend voor een bekerwinst. Was dat anders dan bij Ajax ?
Ja. Toen we met Ajax kampioen werden stonden daar denk ik 40 duizend mensen op het Leidseplein op een zondagmiddag. Daar zijn ze natuurlijk ook wat meer successen gewend, maar dat er op een maandagochtend na een bekerwinst zo veel supporters op de Coolsingel stonden, zegt wel wat over het karakter van die club. Het voelt allemaal heftiger. Dan kan verliezen natuurlijk ook extra hard aankomen. Was dat ook zo ?
Ik speelde mee tijdens de 10-0 nederlaag tegen PSV. Ik won een keer met 9-0 van Sparta in mijn Ajax-tijd. Toen zei Van Hanegem na afloop dat het niet uitmaakt of je met 1-0 of met 9-0 verliest, omdat het in beide gevallen om drie punten gaat. Maar dat gold in dit geval echt niet. De impact van die wedstrijd was enorm. Waar merkte je dat nog meer aan ?
Toen we terugkwamen bij De Kuip vertelden een paar supporters ons in de kleedkamer hoe zij zich voelden tijdens die wedstrijd. Daarna schaam je je dieper dan je al deed. Ik denk dat het goed is geweest dat die supporters toen in de kleedkamer kwamen. Het was een eye-opener voor ons als spelersgroep. Zeker de jonge spelers hadden dat nodig om te beseffen dat het om meer ging dan alleen het team. Drie dagen later speelden jullie tegen VVV. Hoe was dat ?
We hadden toen echt ongelofelijk veel spanning, maar tijdens de warming-up begon het publiek al te juichen en te klappen. We konden ook echt niet verliezen van VVV. Dan was de chaos compleet geweest. Is je periode bij Feyenoord uiteindelijk geslaagd ?
Ik heb er met de bekerwinst wel het hoogtepunt van mijn loopbaan meegemaakt, maar ik had er vooraf meer van verwacht. In mijn eerste seizoen stonden we in de winterstop nog bovenaan en geloofden we ook echt in de titel. Bert van Marwijk was de trainer, maar hij gaf in de winterstop aan dat hij Feyenoord ging verlaten. Ik kon goed met hem opschieten en ik vond dat dus heel jammer. Bovendien bracht dat nieuws een andere sfeer in de spelersgroep. Sommige spelers gingen hun rol als wissel minder goed accepteren. Ik denk dat ons dat toen, in combinatie met de blessure van Makaay, veel punten heeft gekost. Ga je maandag naar de Coolsingel als ze kampioen worden ?
Misschien. Er is dan denk ik wel een receptie, misschien is dat dan ook op maandag. Ik zie het wel. Waar ga je zondag de wedstrijd kijken ?
Gewoon lekker in de kantine. Dat doe ik het hele seizoen al.
—Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.