Josh Herdman speelde in alle acht Harry Potter-films de rol van Gregory Goyle – of Karel Kwast, als je de Nederlandse boeken hebt gelezen. In de boeken en de films was Kwast een van de handlangers van Draco Malfidus. In het echte leven besloot Herdman het roer flink om te gooien na de filmopnames. Hij legde zijn toverstaf neer en pakte de MMA-handschoenen op. Eerder dit jaar won hij zijn eerste gevecht bij Rise of Champions.
Advertentie
Josh is nu parttime acteur, parttime kooivechter. “Ik wilde altijd al de kooi instappen,” vertelt Josh aan VICE Sports. “Na de opnames van de laatste Harry Potter-film ben ik meteen gaan trainen. Daarvoor deed ik al aan Japans jujitsu, maar na Harry Potter besloot ik voor voor MMA te gaan. Daar ben ik het afgelopen halfjaar dus volle bak mee bezig geweest.”De carrièreswitch van Josh is zo gek nog niet als we zijn familiegeschiedenis erbij pakken. “Mijn vader was professioneel bokser, dus hij leerde ons thuis van jongs af aan hoe we het beste klappen konden uitdelen,” legt hij uit. “Daardoor heb ik veel vertrouwen in mijn stoten. Maar ik vind mezelf het beste op de grond, als het stoeien wordt.”De twee oudere broers van Josh deden aan boksen op amateurniveau. Als ik hem vraag of er vroeger veel werd geknokt onderling, moet hij lachen. “Jazeker, ze sloegen de hele tijd op elkaar in. Ik ben geterroriseerd als kind. Maar dat maakt je wel wie je bent, al dat gedoe met je broertjes en zusjes. Ik werd er harder door, waardoor ik een dikke huid had op school.”Ik vertel hem dat professionele boksers er altijd heel zelfverzekerd uitzien voor een gevecht, maar dat ik drie kleuren zou schijten. Josh ziet dat niet als een teken van zwakte. “Iedereen is nerveus voor een gevecht. Mijn coach heeft me op het gevecht voorbereid met allemaal ademhalingstechnieken en oefeningen. Ik had er vertrouwen in dat ik kon winnen, maar ik had ook wat angst. Ik omarmde die angst, omdat ik denk dat je dat ook nodig hebt voor een gevecht.”
Advertentie
Vlak voor het gevecht dacht Josh maar aan één ding: “Ik ga in mijn gezicht geramd worden! Ik kon die gedachte niet loslaten. Veel vechters zeggen dat de angst verdwijnt na het eerste fluitsignaal, maar zo ging dat helemaal niet bij mij. Ik bleef supernerveus. Het gevecht was uiteindelijk best rommelig, maar wel leuk om te zien, denk ik.”“Veel mensen zeiden tegen me dat de angst zou verdwijnen na het startsignaal, maar zo heb ik dat helemaal niet ervaren. Ik was nog steeds bloednerveus.”De andere vechters die meededen aan Rise of Champions 2 hadden hun tienerjaren heel anders doorgebracht dan op de set van een van de grootste filmseries ooit. Werd Josh anders behandeld door tegenstanders vanwege zijn bekendheid als acteur? “Ik geloof niet dat ik herkenbaar was, ik ben in ieder geval niet veel herkend. Ik word alleen herkend door Harry Potter-fanatici en daar heb je er niet veel van in de wereld van MMA.”“Ik wilde het gevecht ook anoniem ingaan, maar tijdens de weegsessie een dag voor het gevecht was iedereen aan het lachen. ‘Ooooh Harry Potter!’ zeiden ze. Dat is precies wat ik niet wilde. Ik besloot er maar om te lachen. Ik had er geen last van, maar de druk werd er wel iets groter door. Ik wilde in ieder geval niet knockout gaan.”Josh vertelt verder dat hij dit soort gejoel al eerder had meegemaakt. “Op school vond ik het wel moeilijk. De jongere leerlingen riepen vaak de hele tijd ‘Harry Potter’ over het speelplein. Dat werd na een tijdje wel irritant, maar dat hoort erbij. Je moet er mee leren leven. Ik kreeg de rol toen ik dertien was, waarna we er tien jaar lang aan hebben gewerkt. De filmserie was een groot deel van mijn leven.”
Advertentie
Ondanks de pesterijtjes van andere vechters heeft Josh genoten van zijn eerste gevecht. Hij kan niet wachten om de kooi weer in te gaan. “Het is verslavend op de een of andere manier. Ik ben nu al zenuwachtig, maar ik heb er tegelijkertijd enorm veel zin in. Ik wil in oktober weer meedoen aan Rise of the Champions.”Josh raadt iedereen die geïnteresseerd is in de sport aan om zelf te gaan trainen. “Het is een waanzinnige ervaring. Ik denk dat het veel mensen goed zal doen. Het kan je zelfvertrouwen flink opkrikken. Je leert jezelf een stuk beter kennen. De sport is bruut, maar ook heel mooi. Het is een soort kunst.”—Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.